Durven wij Rotterdammers het aan?
Rotterdammers kunnen er trots op zijn dat ze het EUROVISIE SONGFESTIVAL mogen presenteren!
De gemeente Rotterdam is in het kader van duurzaamheid druk bezig met voorbereidingen om dit feest met een zo laag mogelijke carbon footprint te realiseren. Onder andere worden zonnepanelen op het dak van Ahoy geïnstalleerd en NS en RET zijn in discussie over het vervoer van Europese bezoekers.
Er gaat geen dag voorbij of we zien of horen over de invloed van de opwarming van de aarde: enorme overstromingen in Italië en Engeland, modderstromen en aardverschuivingen in Kenia, vuurzeeën in Californië en Australië, smeltende ijskappen en stijging van de zeespiegel, desastreuze droogte in Afrika. Om maar een paar gevolgen te noemen.
Het Eurovisie Songfestival heeft de laatste jaren een ongelofelijk technologische groei doorgemaakt, resulterend in veel spektakel en stroboscope verlichting. Zou het niet een verademing zijn voor de miljoenen trouwe kijkers om de glitter en glamour wat te minderen? Eenvoud hoeft niet armzalig te zijn. Afgelopen jaar won Duncan Laurence de competitie zonder veel poespas, alleen met zijn muziek en tekst.
Jaren geleden was ik bij een varend corso, vol met glinstering en muziek op uitbundig verlichte boten. Op een bepalend moment kwam er een enkele roeiboot voorbij met niet meer dan een lantaren en een doedelzakspeler. Zijn mysterieuze melodie galmde over het water. Het bracht het publiek in extase en dat beloonde hem met een daverend applaus. Dit is inmiddels 60 jaar geleden, maar tot vandaag staat het nog helder in mijn geheugen.
Durven wij in Rotterdam het festival radicaal anders aan te pakken? Het moet kunnen, vooral nu jongeren durven op te komen voor veranderingen in het beleid van de overheid. Denk aan Greta Thunberg en haar acties voor het milieu. Of de popgroep Coldplay die niet meer vliegt om de carbon footprint te verkleinen.
Laten we teruggaan naar het belang van de muziek en de teksten in het 2020 Eurovisie Songfestival om zo ook andere landen te stimuleren de eenvoud terug te brengen.
Deze kans moeten we niet voorbij laten gaan: een prachtig groot evenement zonder te veel aantasting van het milieu en een voorbeeld voor geheel Europa.
De kracht van de internationale media kan ertoe bijdragen de denkwijze van een groot aantal landen in positieve zin te beïnvloeden. Laat ons hopen dat dit inderdaad gebeurt.
Rotterdammers, Show The World We Can Do It! Ja toch, niettan?