Dorp aan de IJssel!

Het was 8 december 1953, de dag dat ik alleen, met behulp van mijn moeder, ter wereld kwam. Mijn drie broers lagen te slapen en mijn vader was onderweg om de vroedvrouw te halen, zo werd een verloskundige in die tijd genoemd. Een zorgenkindje, dat was ik. Geboren in Krimpen aan den IJssel. Een klein dorpje in Zuid-Holland, inmiddels uitgegroeid tot een gemeente met 29.353 inwoners aan het begin van dit jaar. Aan mijn lagereschooltijd heb ik geen leuke herinneringen overgehouden. Ik zat op een christelijke school. Het liefst was ik naar een openbare school gegaan, maar dat was natuurlijk ondenkbaar. Eigenlijk zouden alle kinderen naar een openbare school moeten gaan. Zeker in deze tijd! Gelukkig zaten er een paar leuke meisjes in de klas die het schoolleven dragelijk maakte.

Op woensdagmiddag mocht ik vaak mee met de vader van mijn beste vriend die op een oliebootje voer. Eerst op de ‘Bram’ en later op de ‘Esso Nederland 120’, een motortankschip die in 1963 is gebouwd bij De Hoop NV in Schiedam. Af en toe zaten wij om de beurt op het ankergat en zouden we elkaar een seintje geven als er een ander schip aankwam. Door de golven kwam het water in het ankergat omhoog. Dat seintje kwam dus niet of net te laat, wat resulteerde in een natte kont. Ik herinner mij nog altijd de kopjes Nescafé aan boord. Heerlijk vond ik dat toen!

Op de L.T.S. (Lagere Technische School) ging het gelukkig al iets beter. Voor het eerst van m’n leven op schoolreis helemaal naar Lunteren in Gelderland. Ja, je leest het goed Lunteren en dan ook nog eens voor drie dagen. Tegenwoordig kunnen de schoolreisjes niet ver genoeg gaan.

Eigenlijk heb ik altijd weggewild uit dit dorp, maar ook uit dit land. Dat gevoel heb ik nog steeds. Weg uit de drukte van de randstad. Weg van de Haagse politiek. De nieuwsprogramma’s op televisie kijk ik al lang niet meer. Ik geniet van Tv-programma’s zoals, Ik Vertrek, Het Roer Om, Droomhuis Gezocht, Het Italiaanse dorp Ollolai en Het Spaanse dorp Polopos met op het dorpsplein een fontein waar wijn uit stroomt! Geweldig! Met jaloerse blikken kijk ik naar de mensen die de stap wel durven nemen. Heerlijk om alles achter je te laten en opnieuw te beginnen in een ander land. Spanje heeft nog altijd mijn voorkeur, maar Italië of Zuid-Frankrijk zou ook goed zijn. Misschien komt mijn droom ooit uit!