Wat kleurt jouw dag?
Als ik besluit om naar het winkelcentrum te gaan, voel ik me neutraal. Ik ga met de bus, omdat het af en aan regent en ik me niet zo fit voel vanwege een verkoudheid.
Bij de bushalte sta ik alleen. Ik kijk rond en zie vogeltjes op de wind meedansen en takken heen en weer bewegen. De geluiden die de wind veroorzaakt zijn mij favoriet boven welk muziekstuk dan ook. Ik snuif diep de frisse lucht in en ben me ervan bewust hoe heerlijk het altijd weer voelt om buiten te zijn. Ik geniet intens van de frisse wind langs mijn gezicht. Het is helemaal niet erg om op de bus te wachten. Hij mag nog even wegblijven.
Als ik door het winkelcentrum loop, heb ik nog steeds dat fijne gevoel in me. Ik ga langs verschillende winkels en eindig bij de Jumbo.
Als ik bij de vleeswaren kom is mijn weg versperd door 2 karren vol met kratten en er staat politie. Er zijn ook agenten bezig met een stuk doek op de grond. Ik loop naar de andere kant waar alleen een lint en een agent de weg verspert en dan zie ik het, een grote plas bloed. Het komt diep binnen. Zoveel bloed, dat is heel ernstig…. wat is er gebeurd? Ik voel me helemaal van slag en kan de opkomende tranen maar net bedwingen.
Later hoor ik dat er een steekpartij geweest is. Het slachtoffer is niet in levensgevaar is en de dader heeft zich aangegeven. Het wordt weer iets rustiger in mij.
Maar wat traumatisch voor het (jonge) personeel dat hier getuige van was! Ik ben zó dankbaar dat de dochter van een vriendin juist dit weekend vrij was!
Ik kom aangedaan thuis en besluit het op te schrijven en het daarmee proberen los te laten. Ik denk aan mijn eerdere blog over de staafjes klei; hoe je een sombere bruin-grijze klomp overhoudt als je de vrolijke kleuren met de donkere samenvoegt. Ik besluit me daarom te richten op de vrolijke, mooie kleuren van deze dag en het verder los te laten in een gebed voor de betrokkenen.
Gelukkig heb ik een tuin waar vogeltjes af en aan vliegen en de wind door de prunus ruist. Ik ga proberen het gevoel van de bushalte terug te halen….