Wanneer staken levens kost

E-learnings, het begeleiden van studenten, patiëntenadministratie, de kwaliteitsvoorwaarden, incidenten-meldingen, wekelijkse scholingen, tientallen aandachtsveld-gebieden, bestellen van de voorraden en de terugkomende BHV-trainingen. En dan moet je de kerstborrel nog als iets vrijblijvends proberen te zien…

Verpleegkundigen krijgen steeds meer van dit soort neventaken op hun rekening. De werkdruk stijgt hierdoor steeds verder. Ziekenhuizen schrappen wel wat van deze werkzaamheden aan de voordeur, maar via de achterdeur komen andere verplichtingen weer twee keer zo snel naar binnen gewandeld.

Tegelijkertijd wordt de zorg steeds complexer, zijn patiënten mondiger, leven Nederlanders langer en ligt de vraag naar zorg veel hoger dan het aanbod van personeel. De toenemende werkdruk, is voor verpleegkundigen inmiddels onhoudbaar. Patiënten zullen dit steeds meer gaan voelen. Echter is dit het laatste wat verpleegkundigen willen. Dus wordt er doorgewerkt. Maar tegelijkertijd is de compensatie in beloning, erkenning en waardering, minimaal.

Maar nu, dames en heren, is de maat vol! Na de boeren, de bouw en de leraren, zullen nu de verpleegkundigen van zich laten horen! De salarissen moeten omhoog, en de werkdruk moet omlaag! De verpleegkundigen gaan staken!

Om serieuze aandacht van de politiek en de media te krijgen schijnt het dit najaar goed te werken om massaal je deuren te sluiten en met zijn alle het Malieveld om te ploegen. Voor één dag geen werkende verpleegkundigen.

Van het mobiliseren in en uit bed, tot het instellen van hartmedicatie. Van het ondersteunen bij een bevalling, tot aan begeleiden van een stervende. Van het verschonen van incontinentie, tot aan het toedienen van morfine. Van het helpen bij douchebeurten, tot aan reanimatie.

Visualiseer je eens, dat de verpleegkundigen echt één dag hun werk neerleggen. Schoolkinderen één dagje thuislaten is nog verantwoord. Eén dagje niet met de trekker op het land maar naar het provinciehuis kan niet veel kwaad. Maar één dag geen verpleegkundige zorg. Dat kan niet. Dat is niet menselijk, dat is ethisch onacceptabel en daarbij letterlijk levensgevaar.

Maar wat dan? Hoe zorgen verpleegkundigen dan dat ze gehoord worden? Want er moet iets gebeuren. In plaats van, wordt er op woensdag een zondagsdienst gedraaid. Alleen spoedzorg, geen geplande opnames. Strak georganiseerde chaos waarbij niemand, maar dan ook niemand enige schade zal ondervinden. Ze zullen het weten…

Hou je vast Den Haag!