Volumeknop

Ja, mijn vriendin zit momenteel in een klooster in Pokhara, Nepal. Tien dagen lang zit ze met haar gat op een kussentje, in kleermakerszit met een rechte rug en haar ogen dicht te mediteren. Gedurende deze tien dagen zal ze in totaal zo’n honderd uur besteden aan het observeren van haar in- en uitademing. ‘Gekkenwerk’, hoor ik je denken.

Zelf weet ik nog niet zo goed wat ik er van vind. Het doet me een beetje denken aan mensen die triatlon doen. Voor hén is het een uitdaging, voor de buitenwereld vooral iets masochistisch. Wat mij betreft is het compleet geschift om honderdtachtig kilometer te fietsen, vervolgens bijna vier kilometer te gaan zwemmen en ook nog eens ruim veertig kilometer hard te lopen. Ik word daar een beetje argwanend van, merk ik. Iets is er dan toch niet helemaal goed?

Tevens zie ik mezelf ook niet zo snel in een klooster zitten om daar tien uur lang te mediteren, in steeds dezelfde houding en met maar twee maaltijden per dag.
Tien dagen lang mijn kop houden, daarentegen, zou voor mezelf en mijn omgeving op zich niet heel verkeerd zijn. Dat is wat ik op dit moment ook niet mis: Het gekakel van mijn vriendin. Geloof me, ik hou ontzettend veel van mijn wederhelft, maar wat kan deze vrouw kakelen, en hárd. Soms zit ze tegenover me te oreren over een spektakel van haar werkvloer en dan voelt het alsof er van binnen een of andere monnik op zo’n enorme gong slaat. Dan moet ik me vervolgens over mijn schuldgevoel heen zetten omdat ik haar ga kwetsen. Want dan doe ik inmiddels geheel non-verbaal met mijn handen alsof ik een volumeknop terugdraai. Haar gelaat verraadt dan meteen dat ze zich gekrenkt voelt.

Misschien is dat wel de uitdaging, denk ik nu. Om die spreekwoordelijke volumeknop even terug te draaien. Even opflikkeren met al die loze geluiden die je letterlijk continu om de oren vliegen. Zou voor die studenten van de Universiteit van Twente in ieder geval een goed idee zijn. Ik las afgelopen week namelijk dat uit onderzoek bleek dat daar vier van de vijf studenten kampen met stress- en depressieklachten.

Ik wens ze oprecht het allerbeste daar in Twente, maar voor mij geldt in ieder geval dat ik nog even wacht met het terugdraaien van die volumeknop. Ik ben namelijk op het moment dat ik dit schrijf alleen thuis en ik heb een nieuwe set luidsprekers aangeschaft die ik graag grondig wil testen. Verschil moet er wezen.