Ter Land, Ter Zee, Ter Velde

Dat vraag ik u af. Of je nog weet dat er destijds na Ter Land, Ter Zee en In de Lucht, Ter Velde op de buis kwam. Een programma van Feike ter Velde, getiteld ‘God verandert mensen’. Best wel spraakmakend en zette aan tot nadenken en overdenken. Maar nu zou het net zo actueel kunnen zijn, met de titel licht gewijzigd. Waar God mensen verandert, veranderen we voor de verandering de titel in ‘God verandert, mensen’. Slechts een komma maar nogal een verandering.

Denk je daar niet al gauw aan, nu de RK-kerk overweegt om ook getrouwde mannen tot priester te roepen? Louter omdat er te weinig celibataire kerels voorhanden zijn. Dan pas je je pragmatisch aan de tijd aan, en pas je je beeld van je God ook aan. Oude religies, zoals die van Egyptenaren, Grieken en Romeinen schiepen hun eigen God en mindere goden. Was makkelijk, want voor elke situatie of akkefietje had je een god en was er nooit een onoplosbaar conflict bij de hoogste god. Maar christenen gaan ervan uit dat zij niet een god scheppen naar hun beeld, maar dat God hun heeft geschapen naar Zijn beeld. En wat in oorsprong best mooi was, is door de eeuwen heen steeds meer gaan lijken op de aloude religies. De mannen manipuleerden het zo dat de vrouwen er uit werden gevrouwipuleerd. En hun God veranderde met hun mee, in plaats van andersom.

Is het niet zo dat bij de Roomsen de leer is dat als er het heilige Schrift onduidelijk is, of onvolledig, dat de lacune dan wordt opgevuld door de heilige Traditie? Dus is het mogelijk om alle eerdere interpretaties te herinterpreteren. En dan kun je dus straks, naast het opheffen van celibaat voor mannen, het in ere herstellen van vrouwen, het hele LHBT deel van de mensheid ook verwelkomen als priester. Zou mooi zijn als je het geweld dat de mensheid zichzelf aandeed en -doet in naam van religie stopt.

Het zou zelfs zover gaan dat je ‘Sympathy for the devil’, kunt herschrijven. Nu is het in terugkerend refrein nog ‘But what’s puzzling you, is the nature of my game’. De natuur is niet zo’n puzzel, geen vraag, geen rebus, het is een gegeven. Het opgroeien en opvoeden vaak wel. Als je terug naar de natuur gaat, naar de oorsprong, dan hoef je je niet in allerlei bochten te wringen om met de repeterende fouten in eeuwenlange opvoeding te dealen. En nog ingewikkelder wegen te bewandelen waarin zelfs moderne navigatie tekortschiet.

Woo-Woo… But what’s puzzling you, is the nurture of my game.