stoffer en blik
De radeloze blik in de ogen van onze Premier Rutte, tijdens de persconferentie waar hij het besluit over de stikstofmaatregelen uit legde, deed me denken aan Jan, onze externe monteur bij mijn vorige werkgever. Jan was een prima monteur, altijd vriendelijk en belast met het optimaliseren van het machinepark. Vaak kwam Jan met die paniekerige blik in zijn ogen aanlopen en vroeg dan "de machine doet het ineens niet meer weet jij toevallig waar het aan kan liggen?"
En dan gingen we samen even kijken en mijn eerste vraag was dan altijd “waar heb je voor het laatst aangezeten?”
Vervolgens zetten we alles weer in de originele staat en kon Jan weer verder.
Kijk, en dat zou ik nu Mark Rutte ook willen adviseren en niet net doen of hij de man is die “de grootste crisis in negen jaar als premier is overkomen” moet managen.
Want dit is een schoolvoorbeeld van paniekvoetbal van het hoogste niveau.
Eerst een gigantische blunder begaan door de normen vast te stellen, dus geen bedrijfsongeval zoals Hans de Boer het noemde, en vervolgens met oplossingen aankomen waarbij je de moed toch in de schoenen zakt.
100 in plaats van 130? Nee dat helpt.
Boeren uitkopen? Tja… kun je doen en dan het onkruid huizenhoog laten groeien en de toeleveranciers en verwerkingsbedrijven failliet laten gaan?
De pfas-crisis die een domino effect heeft gekregen waar onze chef, zoals Rutte zich graag zelf voorstelt en ziet, toch even niet voor ogen had bij de normering van de grondwaarden.
Tja voor hem de B-B vraag, wie laat ik het hardste bloeden voor mijn chef -zaak- beslissing, de Boeren of de Bouwvakkers?
De automobilisten tellen we even niet mee want dat is een bijvangst voor Rutte die meer boetes kan uitschrijven voor te hard rijden vooral van Duitsers die als ze in Nederland komen hard in de remmen moeten.
Om nu met zakken geld te gaan smijten en noodwetten te maken is als pleisters plakken op een open wond.
Pak Rutte nu eens bij de hand, net zoals ik met Jan heb gedaan, en vraag dan: wat heb je gedaan waardoor het zo misloopt?
Geef hem een stoffer en blik en laat hem zijn eigen miskleun opruimen.
Deze klungelige regels en wetten moesten op den duur wel een keer vastlopen in de uitvoering, men regelt en maakt wetten om het maken van wetten en uitzonderingen.
Bijvoorbeeld, politie mag niks meer dan in een wet is vast gelegd, dus meer criminaliteit.
Alleen al het muggenziften in de Tweede Kamer, Brussel maakt de wetten met hier de crisis. Chef?