Sporten in de kleedkamer

Herkennen jullie dat nou ook? Stel je voor dat je naar de sportschool gaat. Het is een prachtige dag en je voelt je goed. Je bent op de fiets bij de sportschool gearriveerd en bijna fluitend gooi je met een krachtige zwaai die sporttas op je rug. Met een krachtige tred loop je naar binnen en je groet de dame achter de balie alsof je hier gewoon 3,5 uur komt trainen. Of misschien wel 4. Je was hier gisteren trouwens ook. Althans. Dat laat je zo lijken.

Dan ga je naar de kleedruimte en je trekt je sportkleding aan. Je hebt thuis zelfs gelet op de kleuraccenten en alles is helemaal in lijn. Het ziet er prachtig uit. Zeg niet dat je je best niet doet. Survival of the fitness-room.

Je pakt je drinkfles. Zo’n blauwe met zo’n draaidop die toch altijd een beetje lekt. Zo’n druppeltje dat dan op de grond valt en waarvan je hoopt dat mensen dan zullen denken dat het puur zweet is dat daar in de rondte vliegt. Herken je dat? Zo’n fles met zo’n klepje dat het mondstuk afsluit en dat jij telkens vergeet open te doen op het moment dat jij wilt drinken. Je hoopt dat niemand het ziet.

En nou komt ie. Je loopt naar de douches want je wilt die fles vullen aan de wastafel. Je weet dat die automatische kraan jou al gezien heeft maar hij heeft nog niet gereageerd. Zijn sensoren hebben de besturingscomputer nog niet de opdracht gegeven om water met 275 bar in die wastafel te spuiten en daar na 0.7 seconden weer mee te stoppen. We denken aan het milieu nietwaar? Dus je bent eigenlijk al begonnen met je eerste sportmomentje. Met soepele doch snelle bewegingen draai je die drinkfles voor die oh zo gevoelige sensoren in de hoop dat jij je fles in een tanksessie kunt vullen tot het randje. En meestal erover heen. En dat je dan dan bij jezelf denkt, op het moment dat dat uiteraard niet in een tanksessie is gelukt, dat dat eigenlijk een machtig mooie sport is. Een swing-your-bottle-fight met een automatische kraan en dat je dat eigenlijk wel al sport genoeg vindt voor vandaag?

Dat laatste herken ik zeker niet maar ik kan het me wel voorstellen.