In het donkere van de liefde

Ik zat laatst op een bankje laat in de avond.
Mij te bedenken toen ik naar boven keek.
De maan had zich veranderd in de vorm van het hart.
De zon was verdwenen achter de donkere kant.
Van de lucht in de hoogte die boven mij zweef.
Toen ik in de koude dagen van nu.
Mij buiten bewoog.
Om de liefde in het wandelen te vinden.
Figuurlijk met hartjes te schieten de lucht in.
In de donkere paden van de buurt dacht ik.
Ken je buurt en de paden de hier lopen.
Zodat je in de donkere dagen altijd goed loopt.
En de verkeerde pad niet betreed.
Ik voelde me een blok Romeo in mijn eentje.
Ik dacht toen aan jij en ik in de puurheid van de liefde.
Samen voor altijd samen verenigd in de liefde.
Hand in hand met een lach de wereld door.
Tot het einde ons zal bereiken.
En jij en ik het leven voor eeuwige verruilen.
Ik zat laatst op een bankje laat in de avond.
Ik zat laatst op een bankje.