Huilen bij 100 kilometer per uur

Als kleine jongen liet ik mijn speelgoedautootjes met een vrolijk ‘vroemvroem’ door de kamer racen. Met die herinnering begrijp ik wel dat de ‘vroempartij’ onlangs voor de verzamelde pers als een snikkende en stampvoetende puber de 100km-maatregel aankondigde.

Voor de VVD is hard rijden een tot grondrecht verheven speeltje. Goede (en aloude) argumenten om de maximumsnelheid te verlagen heeft de VVD altijd terzijde geschoven. Pubers en gezond verstand: een vaak onmogelijke combinatie.

Er zijn vele redenen om een maximumsnelheid van 100kmh te omarmen. Minder hard rijden betekent minder brandstofverbruik en dus minder kosten. Voorstanders van belastingverlaging zouden zit moeten omarmen; je betaalt dan immers ook minder accijns. Een lagere snelheid leidt tot minder doden in het verkeer. Ook het aantal files wordt minder en dat betekent weer minder economische schade en meer economische groei. Een lagere snelheid doet weinig voor de stikstofuitstoot, maar wel voor de uitstoot van roet en fijnstof, iets waar een steeds grotere groep last van heeft doordat hun longen worden aangetast.

In de discussie over hard rijden, regeert niet het verstand maar de emotie. Het is gewoon lekker om hard te rijden en dus reageren velen op de 100km-maatregel als de gefrustreerde puber van wie de gametijd wordt beperkt. Ook de puber probeert echter zijn gelijk te halen.

De tijdwinst die door velen als hét voordeel van hard rijden wordt aangehaald is – en dat weet elk weldenkend mens – totale kul in een klein land waar je om de haverklap verkeersvertragende situaties als stoplichten en files tegenkomt, en je slechts op een klein deel van het wegennet 130kmh rijdt.

Sommigen rechtvaardigen hun behoefte aan gasgeven met de bewering dat bij een lagere snelheid hun concentratie vermindert. Op het grootste deel van het wegennet is de maximumsnelheid nu al 100kmh of lager. We hebben hier dus te maken met een groep die sowieso al een gevaar op de weg is. Laten we van deze groep het rijbewijs maar innemen, zodat de files nog minder worden en er nog minder verkeersslachtoffers vallen.

Ondanks alle argumenten vóór het verlagen van de maximumsnelheid en tegenargumenten die totale kul zijn, heeft de regering een tik van papa Raad van State nodig om zich normaal te gaan gedragen. Ik zie een puber die een draai om de oren en de dreiging van het inhouden van zakgeld nodig heeft om met frisse tegenzin zijn gedrag aan te passen.

Met excuses aan alle pubers die wel voor rede vatbaar zijn.