Het hele hebben en houden (van een blokjesbuik)

Een sixpack staat symbool voor een gezonde en gedisciplineerde levensstijl. Wist ik veel. Als vijftien-jarig jochie zat ik gewoon achter de computer, met een zak chips op schoot en zes blokjes op m’n buik. Onder het shirt, onder de radar. Met de jaren en strandvakanties kwam daar verandering in. Opeens begon ik verbaasde complimentjes te krijgen. Ik besefte dat ik iets speciaals had en werd bang het te verliezen.

Als anderen iets wilden hebben, moest ik het willen behouden. Iets dat eerst een natuurlijk resultaat was van voetbal, vechtsport en moeder’s gezonde maaltjes, werd een geschenk dat ik koste wat kost moest beschermen. Ik verdiepte me in de kennis om een sixpack te kweken. Ik begon calorieën te tellen en deed oefeningen die ik nog nooit gedaan had. Verzadigd vet, toegevoegde suikers en bier waren uit den boze. In plaats van borrelen kon ik beter sporten. Voor het complete plaatje werkte ik ook aan een beter postuur en een bredere borstkas. Alleen zonder sportschool of eiwitshakes – dat vond ik valsspelen.

Zo werd het zesdelig hebbedingetje een mentale last. Ondertussen ben ik bijgedraaid naar een middenweg, zonder de scherpe randjes van het extreme. Ondanks buikspieren eigenlijk niet zo’n big deal zijn, komt de getrainde discipline goed van pas. En het vertaalt zich door in het algemene leven. We weten dat het moeite kost om doelen te behalen, maar het onderhoud wordt wellicht onderschat. Of het nu fysiek, mentaal of materieel is. Spieren moeten blijven getraind, een muziekinstrument bespeeld, een nieuwe taal gesproken. Een nieuwe sportauto moet onbekrast blijven blinken.

Het bereiken van doelen geeft het leven kleur, boost je persoonlijkheid en zet koers naar de volgende stap. Daar is niks mis mee. Maar soms raak je letterlijk en figuurlijk te veel met jezelf bezig, juist door naar anderen te kijken. Neem de recreatieve bodybuilders, carrièretijgers en Instagram influencers. Al die uren in de sportschool met een koptelefoon op, ‘s avonds doorwerken of studeren, het maken van honderd en één insta-selfies. Vooruitblikkend naar de voornemens in 2020, lijkt het geen gekke gedachte: wat anderen willen en hebben, hoef ik niet per se.