De warmte van een thuis..

Hij wist niet of de kou van de harde ondergrond kwam of dat hij de kou voelde vanuit zijn innerlijke krochten. Hij had zich uitgeput gehuld in een slaapzak en was uit vermoeidheid gaan liggen. Hierdoor leek hij op een cocon, alleen had hij niet het geluk zich te transformeren tot een vlinder. Hij zag zijn toekomst somber in. Terwijl hij een traan over zijn wang voelt rollen die zijn weg vindt naar de stoeptegels en hier ter pletter valt voelt hij opluchting. Al ruim een uur had hij deze traan voelen branden in zijn oog. Het intense verdriet dat hij voelde was eigenlijk allang niet meer zichtbaar, bij hoge uitzondering liet hij een traan vallen uit zijn ogen. Vaak voelde dat als de geboorte van een parel, want vaak was hij niet in staat om iets te voelen. Terwijl hij daar lag en zijn gezicht begroef in de slaapzak hoorde hij mensen langslopen. Vaak luisterde hij naar de voetstappen totdat het geluid in de verte stierf. Deze mensen liepen langs hem heen onderweg naar hun warme huizen. Het was hen ontgaan dat hij hier lag. Hij bestond eigenlijk allang niet meer.
Deze dag was zwaar geweest, vanwege zijn constante gewrichtsklachten, het leven op de straat had hem geen goed gedaan. Zijn uiterlijk was zo veranderd. Laatst kwam hij een oud-collega tegen die hem straal voorbijliep, want zijn baard was flink gegroeid, hij was besmeurd door een laagje viezigheid omdat een douche nu een grote luxe was geworden. Zijn kleren waren smerig en stonken naar zweet en andere viezigheid. Hij was een geworden met de viezigheid van de portiekflat waar hij vaak sliep. Als hij daar dan lag dacht hij vaak terug aan het verleden, zijn vorige leven. Het leven waar hij nog een gezin had en een huis. Het leven waar hij s ’avonds thuiskwam na een lange werkdag en hij de sleutel in zijn voordeur deed en wanneer hij de deur opendeed de geur van het avondeten hem tegemoetkwam. Zijn kinderen rende op hem af en riepen allebei luidkeels ‘’pappa”…
Als hij terugdacht aan deze momenten voelde hij vreugde en het was alsof hij daadwerkelijk weer terugging in de tijd. Heel even vergat hij de kou, de eenzaamheid, de honger, zijn huidige omstandigheden……