Altijd schilderen

‘Met jou ga ik altijd verven hé’ merkt oudste kleindochter op als ze haar kwast op papier zet. Grappig dat ze ‘altijd’ zegt. We schilderden een paar keer. De allereerste keer maakte ik van een vuilniszak een verfschort. Vingerverven gingen we. Met potjes verf die ik in huis vond. Rood, geel, groen en zwart. Het was geen echte vingerverf maar wat maakte dat uit?

Kleindochter vond het leuk. Haar vingertje in de verf dopen, sporen op het papier maken. Uiteindelijk waren haar handen rood. De onderkant van haar t shirt zwart. Haar neus groen en geel. Vanaf haar stoel heb ik kleindochter in bad getild.

In bad zou de verf wel oplossen. Nou dat viel tegen. Na lang boenen werden de handjes een beetje toonbaar. Het t shirt met verfvlekken ging mee in bad. Zonder enig effect. Het leek of de bloemetjes op het shirt ineens in de modderige klei stonden in plaats van op een vrolijk groen grasveld.

In de wasmachine werd het shirtje iets schoner. Deze verf was niet geschikt voor peuters, dat werd duidelijk. Later in het jaar heeft kleindochter er nog een paar kunstwerken mee gemaakt. Om te drogen hingen we die aan de kastdeur. De deur werd te vol. Dochter kwam op het idee om een paar stukjes van het verfwerk uit te knippen en in te lijsten. De resten gingen in de oud papierbak.

Toen kleindochter de vellen papier aan de kast de volgende ochtend miste, vertelde onze dochter haar dat ze de schilderijen opgevouwen in de lijstjes had gestopt. Dan was het goed.

Vorige week tekende kleindochter met haar vinger een grote cirkel op de, wat zij noemde ‘bedorven’ ramen. Zag ze schimmel op de ruiten die beslagen waren? Ze tekende al vaker cirkels maar dit was het allereerste hoofd. Heel duidelijk. Er kwamen ogen in en een neus en een mond. Oren en haar. Armen en benen. En dat allemaal binnen de cirkel. ‘Dit is papa’ zei ze.

Ik maakte het tekenbord schoon. Ze tekende verder. Mama kwam er bij, kleindochter zelf, haar zusje en zelfs de oma’s en opa’s kregen een plekje. Haar hele familie als cirkels zwevend in de ruimte.

Morgen is het weer mijn ‘oma maandagdag’. Ik heb een paar oude kurken in mijn tas gestopt. Een potje bruine verf er bij. We gaan pepernoten bakken maar dan anders. Want met mij gaat ze ‘altijd’ schilderen.