Weerstand

Onstuimige weersvoorspellingen houden hardlopers-zijn-doodlopers niet tegen. Dit zorgde afgelopen weekend in de trein naar Den Helder voor verbroederende voorpret. Mijn medelopers zitten net als ik in vol ornaat in de coupé. Ook zij zijn klaar voor de barre tocht van ruim 21 kilometer: de Halve Marathon van Texel. Een dag eerder haalde deze hardloopwedstrijd het landelijke nieuws, als één van de weinige sportevenementen die de slechte weerstoestand trotseert. Een blik van herkenning en een kort knikje wanneer nog een renner instapt. Hij ploft op z’n praatstoel, met een verhitte discussie over de weersomstandigheden tijdens de Dam tot Damloop als resultaat.

Niet veel later is de sympathieke conducteur boodschapper van slecht nieuws. Hij informeert alle renners aan boord dat de wedstrijd niet doorgaat. Twee sportieve toeristen uit Spanje maken rechtsomkeert en genieten van een extra dag Amsterdam. Een vrouw uit de hoofdstad was gisteren – onder het mom van een goede voorbereiding is het halve werk – al heen en weer naar Texel gereisd om haar startbewijs op te halen. Voor niks. ‘Dan is dit toch best zuur, dat zo’n wedstrijd in het water valt’, concludeert ze en stapt uit bij het eerstvolgende station. Heerhugowaard. Met een handjevol hardlopers maak ik de overtocht naar Texel.

We gaan van het eiland genieten, gaan op familiebezoek, of gaan toch rennen. Met ruim honderdduizend trainingsmeters in de benen hebben we maanden naar deze wedstrijddag toegewerkt. Naast de 2500 deelnemers, stonden zondagochtend ook 250 vrijwilligers klaar voor de start. De voorbereiding van zo’n evenement is flink aanpoten. Ze zijn er al weken mee bezig vertelt een vrijwilliger. ‘En vandaag? Geen vrije dag hoor. Wij zijn druk in de weer alle voorbereidingen ongedaan te maken. Verkeershesjes terugbrengen, dat soort dingen.’ Zo’n misgelopen wedstrijd is voor iedereen een groot verlies.

Net als wat andere volhardende hardlopers verken ik op eigen houtje een deel van het parcours. Met de wind in de haren vinden we onze eigen weg tussen de stortbuien en regenplassen door. Om de paar kilometer staan trouwe vrijwilligers vol trots hun post bemannen en bananen of water uitdelen. Voetgangers juichen als je voorbij rent en je krijgt schouderklopjes van andere lopers. Fietsers stoppen en bezorgen de doorweekte renners een staande ovatie. Ook automobilisten toeteren en steken een duim de lucht in. Texel biedt weerstand. De niet gelopen race wordt zo een hartverwarmend rondje hardlopen.