Vakantie.

We zijn op het strand. De zon schijnt. Mijn nichtje gebruikt der haar als zonnebril. Ik heb het nog nooit gezien. Als ik het haar was zou ik haar ook willen beschermen tegen de dingen waar, als je lang naar kijkt ze veel pijn kunnen doen.

We liggen op het strandbedje en niet op het zand. Overbodige luxe maar, iedereen doet het. Vakantie gevoel denk en voel ik. Mijn tante links, mijn neefje en nichtje in het midden en ik rechts. Ik hoor bij hun en zij horen bij mij, althans ik hoop dat ik bij hun mag horen.

Als er gezwommen wordt loop ik mee maar, ik zwem niet. Ik vind de zee te koud. Mijn nichtje rent in het water alsof ze over de finish van de marathon rent. Ik sta met mijn voeten in het water want, ik wil bij haar horen. Als zij de zee zou zijn zou ik zwemmen en er nooit meer uitkomen.

‘’Dave ik ben zo gek op zwemmen.’’ Zegt ze.

‘’Ja, dat weet ik. Ik ben gek op jou.’’

‘’Laatst keek ik een documentaire over vissen. Er kwam een grote haai en die at een zieke vis op. Ik vond dat zo zielig.’’

‘’Ja, dat snap ik maar, als de haai niet eet word hij ziek.’’

‘’Dus eigenlijk maakt iedereen elkaar dood om niet ziek te worden? Dat snap ik niet.’’

‘’Dieren zijn net als mensen. Ze doen alles om te overleven. Ook als dat ten koste van andere gaat.’’

‘’Dus de haai is eigenlijk een volwassen man?’’

‘’Nee de haai is iets liever. De mens is het ergste beest wat er is.’’

‘’Ik denk dat ik maar in het water blijf en hoop dat ik niet ziek word dan.’’

‘’Als dat gebeurt kom ik het water in en sla de haaien van je af.’’

‘’Je houd toch niet van zwemmen?’’

‘’Nee, maar ik hou wel van jou.’’

We rennen terug naar onze plek, ze wil een wedstrijdje doen. Wie als eerste terug is trakteert een ijsje. Als ik aanzet zou ik makkelijk kunnen winnen, maar deze wedstrijd wil ik niet winnen. Zij wint en krijgt van mij een ijsje. Ze bestelt 3 bolletjes ijs. Als zij het ijs zou zijn, zou ik mijn bolletjes tot de hemel opstapelen. Ik kijk in het raam van de winkel en zie een vis die ziek is en een haai die haar een kus geeft.