Oor voor de ander

We leven in een gestresste maatschappij. Er is weinig tijd en we moeten zoveel doen. Ik probeer voor mijn dierbare tijd te maken. Ik wil niet het type vrouw zijn dat zich laat leven. Want eerlijk gezegd kun je als je het wil tijd maken hoe druk je ook bent.

Ook op mijn werk probeer ik me te ontwikkelen en niet een gestresste doktersassitente te zijn die wel een duizendpoot is, maar valt over haar poten. Mijn patiënten zijn mijn prioriteit, wanneer eenzame ouderen of andere patiënten hun verhaal delen dan luister ik aandachtig. Vaak ontstaan gesprekken spontaan aan de balie of in de behandelkamer. Soms heb ik ook nog veel te doen, maar ik denk dan wat maakt het uit dat ik iets uitloop. Het werk zal ik zeker afmaken, maar die tien minuten aandacht voor mijn patiënt zijn me heilig.

De hoogbejaarde man die vertelt dat vrouwen zijn huis niet inkomen omdat hij hierdoor gelukkiger is of de vrouw die net haar zoon kwijt is en hem zo mist verhalen die te maken hebben met de ark des levens.
Verhalen van mensen uit alle windstreken met elk hun eigen verhaal. Ik interesseer me voor al mijn patiënten ongeacht wat hun status of toestand is. Iedereen is voor mij gelijk ze zijn allemaal zielen met hun eigen levenspad.

Niet iedereen heeft thuis mensen die hen opwachten, niet iedereen heeft het druk, niet iedereen kan zijn verhaal kwijt. We leven in een gestresste en voor sommige eenzame maatschappij. Heb oog voor je medemens en als het nodig is is luisteren soms voldoende.

Fijn weekend.