Hagrid 2.0

Haar. Niet iedereen hecht er evenveel waarde aan. Zelf heb ik dik, golvend haar, en zit tussen blond en brunette in. Als kind maakte het me niks uit hoe mijn haar eruit zag. Mijn moeder liet me door de kapper altijd een kort koppie knippen, met kippenkontje en al. ’ s ochtends werd ik altijd wakker met een vogelnest op mijn hoofd en dan probeerde een van mijn ouders er met een paar elastiekjes iets fatsoenlijks van te maken.

Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij mijn oma ging logeren en ze de volgende morgen de schaar erbij pakte, omdat ze niet wist wat ze met mijn haar aan moest. Ook bij mijn zus die graag kapper wilde worden was ik slachtoffer, maar ik vond het allemaal prima.

Ik werd ouder, en met de jaren die voorbij vlogen werd mijn haar steeds langer en dikker. Na het douchen kreeg ik mijn borstel er bijna niet doorheen, waardoor twee ervan doormidden zijn gebroken tijdens het borstelen. Mijn haar zat altijd voor mijn ogen en elastiekjes braken af wanneer ik ze voor de derde keer om mijn bos haar probeerde te doen.

Mijn zussen gaven me de bijnaam ‘Hagrid 2.0’, wat ik niet erg vond, want dat is een van mijn favoriete personages uit Harry Potter. Toch bleef iedereen tegen me zeggen wat voor mooi haar ik had.

Toen ik dertien was heb ik – met toestemming van mijn ouders – de onderkant van mijn haar blauw geverfd. Vanaf dat punt begon ik mijn haar meer als iets te zien waar ik mezelf en mijn creativiteit mee kan uiten, in plaats van iets waarmee ik bij anderen in de smaak kan vallen.

Afgelopen jaar besloot ik mijn haar te doneren. Ik dacht; ‘iemand anders zal hier vast veel blijer mee zijn dan ikzelf’. De kapper vroeg me wat voor kapsel ik wilde. Ik had me expres niet voorbereid en vertelde haar dat ze zelf wat leuks mocht bedenken. Iedereen was enthousiast over mijn nieuwe kapsel en het feit dat ik mijn haar gedoneerd had. Toch kwam elke keer weer de vraag; ‘ga je het nu weer lang laten groeien?’. Waarom zou ik dat doen? Vinden mensen dat mooier bij me staan, of vinden ze dat in het algemeen mooier staan?

Voorlopig hou ik mijn haar kort, omdat ik me daar goed bij voel. Veel waarde hecht ik er niet aan. Als het niet zit zoals ik wil knip ik er gewoon wat vanaf. Wie weet verf ik het binnenkort wel in een gekke kleur, of scheer ik het allemaal af. Wat anderen van mijn haar vinden maakt me vrij weinig uit. Zolang ik er zelf maar plezier van heb.