Gelukkig hebben we niets gedaan

Je blaast de digitale kaarsjes op je Huawei P160 uit. “Nog vele jaren!”, roept je moeder blij vanuit haar stoel. Glimlachend loop je naar haar toe en vertelt dat je nu echt moet gaan. De deur valt in het slot en je loopt door de gang naar buiten. “Nog vele jaren”, mompel je zachtjes. Nooit had je verwacht deze leeftijd te bereiken. Je stapt in de auto. Een vriendelijke stem vraagt wat het eindpunt mag zijn. De gordel wordt vastgemaakt en de motor start. Je ziet de torenhoge flats en rijtjeshuizen aan je voorbijgaan en denkt terug aan vroeger.

Op de voorruit verschijnen afbeeldingen van het jaar 2019. Lachend bekijk je een paar foto’s van de klimaatstaking. Duizenden mensen hadden zich verzameld op het Malieveld en hun best gedaan om een spandoek of bord te maken met daarop iets geschreven als ‘Save our future’. Het leek wel of iedereen bang was voor de opwarming van de aarde. Als je toen eens wist, wat je nu weet..

De aarde is namelijk niet eens één graad opgewarmd. De ijskappen zijn niet verder gesmolten en Nederland ligt er droog bij. Greta Thunberg zou zich nu wel kapot schamen, grinnik je. Gelukkig hebben we al die jaren en het geld niet verspild aan ‘global warming’.

Plotseling brandt er een rood lichtje in de auto. Er gaat een lade open, je pakt een mondkapje en spant het over je neus en lippen. Balend bel je jouw vrienden op met de mededeling dat je het verjaardagsfeest helaas moet afzeggen. De luchtvervuiling is vanavond te hevig.

Thuis aangekomen plof je met een zucht neer op de bank. Via het televisiescherm bestel je wat maki’s van je favoriete sushitent. Het enige restaurant waarvan de 3D geprinte sushi bijna naar echte vis smaakt. Althans, dat denk je. Het is namelijk alweer tien jaar geleden dat er een levend wezen in de oceanen rondzwom.

Met een volle buik lig je in bed. Je bent blij dat de grote leiders niet naar de stakers luisterden. Van global warming is helemaal geen sprake. Gelukkig hebben we al die jaren niets gedaan voor de natuur om ons heen. Het zou allemaal voor niets zijn geweest. Want wat hebben we nou aan plastic-vrije oceanen, gebieden met wilde dieren en schone lucht om te ademen? Je haalt je schouders op en drukt het mondkapje nog eens goed vast.

Gelukkig hebben we niets gedaan.