Geef je vruchten aan een ander

Een paar jaar geleden kon ik mezelf nog weleens vermaken met een goed motivatiefilmpje. Je weet wel, zo’n video waar eigenlijk gezegd wordt dat je leven nu geen drol waard is en dat je je dromen waar moet maken. Typisch Amerikaans: Alles is mogelijk, dus haal het beste eruit.

Tja, ik ben ook weleens wanhopig geweest dus grijp je alles aan wat enige soelaas kan bieden en je in beweging kan brengen. Zo was ik dit keer niet wanhopig, maar zorgde een of ander algoritme ervoor dat ik stuitte op een motivatiefilmpje van Arnold Schwarzenegger, voor velen bekend als The Terminator.

Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en drukte op ‘afspelen’. Wat heeft die ouwe knar te vertellen, dacht ik. Het filmpje startte en gepassioneerd vertelde Arnie over zijn levensverhaal en hoe hij extreem doelgericht te werk is gegaan richting zijn succes. Gatverdamme.
Het was eerlijk gezegd niet om aan te zien. Waar komt die ziekelijke behoefte toch vandaan om al je doelen te willen bereiken, vroeg ik me af. Ik vind het maar een gevaarlijk gedachtegoed dat je vooral bezig moet zijn met je eigen doelen, discipline moet kweken en geen genoegen moet nemen met minder. Waar zijn de motivatiefilmpjes op internet die als basis hebben: Ja, ik geef me zelf af en toe een schop onder m’n reet, maar uiteindelijk doe ik het niet voor mezelf, maar om wat bij te kunnen dragen aan het welzijn van de rest.

Waarom schijnt de basis altijd te zijn ‘eerst ik, dan de ander’? Wellicht is het een gevalletje van misinterpretatie zoals de Italiaanse politiek filosoof Giuseppe Mazzini in 1860 al vermoedde. Hij stelt dat het juist de bedoeling is om de vruchten van je individuele ontplooiing in dienst te stellen van de medemens, en niet je egoïsme.

Ach, ik loop mezelf weer druk te maken. En voor een deel zal het wel iets van mij zijn. Misschien verafschuw ik die verdomde motivatiefilmpjes wel omdat ik zelf best een luie flikker ben. Hard werken ben ik niet vies van, maar als het niet hoeft, dan zie je mij languit liggen op de bank en moet ik uitkijken dat ik mezelf niet teveel in de watten laat leggen. Maar, daarbij moet ik wel zeggen dat dit alleen geldt als ik iets voor mezelf doe. Voor een ander zet ik me graag onvermoeibaar in. Want, wie beter dan de ander kan ons leven betekenis geven?