Een levensles van Frits

Maandagavond zat een van mijn radiohelden Frits Spits aan tafel bij Pauw. Ik kon me de laatste keer dat een mens me zo kon ontroeren niet meer herinneren. Ik ken Frits Spits van de taalstaat, zijn zaterdagse radioprogramma op radio 1. Als student journalistiek geniet ik van de grappige taalfeitjes, de altijd treffende muziek en de virtuoze woordspelingen.

Ik schakelde ietwat aan de late kant in bij de talkshow, waardoor ik geen idee had waarom Frits er aan tafel zat en waarover ze het zouden hebben. Toen Jeroen eenmaal aankondigde waarom Frits er zat veranderde de stemming in de studio. Op de schermen verscheen het beeld van zijn overleden echtgenote Greetje. Jeroen vroeg hoe ze elkaar hadden leren kennen en Frits vertelde vervolgens dat ze 10 jaar oud was en dat het liefde op het eerste gezicht was. Ze zijn 48 jaar lang getrouwd geweest.

De camera wist de fonkeling in zijn ogen, toen hij vol passie over zijn overleden vrouw vertelde, prachtig weer te geven. Meteen speelden mijn hersenen de soundtrack van de Disney-film UP af. Je kent de tranentrekkende scene misschien wel. Waarin een levenslustig koppel liefdevol het leven bespeelt, ouder wordt en op verdrietige wijze te vroeg afscheid van elkaar moet nemen. Frits Spits was voor mij deze dromerige liefdevolle man. Alleen dan een stuk minder knorrig.

In het publiek zaten twee mannen. Ze werden zichtbaar geraakt door elk woord wat Frits Spits sprak. Het werd niet benoemd, maar op de een of andere manier kreeg ik het gevoel dat dit de twee zoons waren van Frits en Greetje. Hij zei dat hij zo dankbaar was voor het leven wat hij had gehad met hen en met Greetje, en dat het hem altijd had gesterkt in het maken van zijn radioprogramma’s. De mannen glunderden en keken op het scherm naar, wat ik dus dacht, hún moeder. Want dat zei Frits ook zo mooi. ‘’Het is voor mij altijd mijn vrouw geweest en voor hen hún moeder. En wat was ze een fantastische moeder’’.

Ik heb geen idee of dit daadwerkelijk de zoons van Frits Spits waren. Ik ga het in ieder geval niet uitzoeken. De emotie die op de gezichten van deze mannen in de studio verscheen, voltrok zich ook in de mijne. Even beeldde ik me in een kleine wildernisverkenner te zijn. Ik zou dan best eens met Frits Spits een avontuur willen beleven in een vliegend huis. Tijdens de vlucht kan Frits me dan alles vertellen over hoe je mensen om je heen lief moet hebben. Want als iemand dat kan weten, dan is me vanavond wel duidelijk geworden dat hij dat is.