Wie denk je wel niet dat je bent?

Ik ben nieuw hier, net als iedereen. Op een nieuwe school met een nieuwe opleiding. Ik loop langs de nieuwe aula en de nieuwe gangen en ik voel mezelf blij worden van het idee dat een nieuw hoofdstuk in mijn leven zojuist is begonnen. Ik loop mijn nieuwe klas in, waar allemaal mensen zitten die elkaar pas voor de eerste keer zien en ik zie al snel dat iedereen meteen connecties aan het maken is. “Dat ga ik ook doen!” dacht ik vol goede moed en met een hoop zelfvertrouwen.

Ik ga naast een meisje zitten die er een beetje verlegen uit ziet. Ze heeft mooi lang haar, moderne kleding, een Eastpak rugzak en wat make-up op. Ikzelf heb ook mijn uiterste best gedaan om er zo aantrekkelijk mogelijk uit te zien. Alleen ik heb kort haar, wat ik een beetje overeind heb gezet en ik heb een shirtje aan waarvan ik dacht dat mensen die wel mooi zouden vinden. Ik draag een doodnormale blauwe spijkerbroek en ik heb een roze rugzak om mijn schouders hangen, omdat ik dat mooi vind, maar ook omdat ik extra vrouwelijk over wil komen. Ik raak met het meisje aan de praat en we hebben het heel gezellig samen, totdat er een ander meisje bij komt zitten die schijnbaar al vrienden is met haar. Ik zie al meteen de gelijkenissen in hen. Dit meisje heeft namelijk ook mooi lang haar en een sexy shirtje (wat naar mijn mening iets te laag is uitgesneden) en een broek die nog maar met twee draadjes aan elkaar vast hangt, want dat is tegenwoordig in de mode.

Op dat moment schiet me iets te binnen; vind ik deze mensen wel echt leuk, ondanks dat we weinig gemeen hebben? Of ben ik mezelf ervan aan het overtuigen dat ik ze leuk vind, omdat ik niet eenzaam wil zijn? En dan dit nog: Vinden ze mij eigenlijk wel leuk? En dan bedoel ik de echte mij, niet de mij die ik momenteel aan hen laat zien. Of is dit juist de echte mij? Weet ik eigenlijk wel wat de “echte mij” is? Misschien heb ik helemaal geen echte versie van mezelf, misschien ben ik wel iemand die bij elk persoon anders is. Of weet ik juist precies wie ik ben en weet ik precies welk deel van mezelf ik bij welk persoon moet laten zien om te zorgen dat die persoon mij leuk vindt? Ben ik dan toch, zonder dat ik het zelf in de gate heb, altijd “de echte mij”? En hoe zit het met jou, lezer van dit column, weet jij wie je bent? Weet jij wat de “echte jij” is?