#Krexit

Nog maar kort geleden stond ik in een zomerjurk op teenslippers een zak ijsklonten in mijn kar te laden; het was buiten namelijk 37 graden en verkoeling was een eerste levensbehoefte geworden.
Ondertussen zag ik in mijn ooghoeken een schap gevuld met iets dat niet in deze situatie thuishoorde, te weten: kruidnoten. Ik keek ernaar en kon alleen maar “nee joh” uitbrengen. Want het was augustus, formeel gezien nog zomer en na de zomer hebben we eerst nog de herfst en daarna komt de winter en pas in de winter komt Sinterklaas… toch?

Waarschijnlijk ben ik in deze een regelrechte zeurkous maar ik word een beetje kriegel als ik het feestdagensnoepgoed al zo vroeg in de winkels zie. De lekkernijen zullen wel gretig aftrek vinden, anders zouden de supermarkten het ons niet voorschotelen, maar ik krijg sterk de indruk dat we steeds éérder met de feestdagen geconfronteerd worden. Alsof we alles wat er tussen ligt de moeite niet waard is. Nee zo snel mogelijk richting de maand december, want dan wordt het pas echt gezellig!

Los van het feit dat de verleidelijke en smakelijke (echt wel!) knaagballen niet helpen om je opgedane zomerkilo’s eraf te krijgen, is de verrassing er tegen de tijd dat we ermee gaat strooien al ruimschoots af.
Hoe bijzonder is het voor kinderen nog op deze manier? “Pappa kijk, Sinterklaas komt bijna want de pepernoten zijn er ook al”. “Nee schat, nog 78 nachtjes slapen, dan komt de stoomboot.” Dat snoepgoed hoort toch bij de Sint, dan ga je dat toch niet maanden van tevoren alvast aanbieden!

Oke ik heb mijn punt gemaakt denk ik: Ik ben een kruidnoten-weigeraar. Ik trek een geel hesje aan, doe een mini-Brexit en roep op tot een Krexit (lees: KruidnotenExit). Wie zin heeft: twitter vooral lekker met me mee, wie weet zien we de nootjes volgend jaar dan “pas” in september of (doe eens gek) oktober… #krexit.