iPatat

Ik zet mijn fiets tegen de pui, hij laat direct twee hamburgers, een bamischijf en portie friet afzinken in het vet.
Ik kom hier al jaren. Waarom? Omdat het zulke aardige mensen zijn waarmee ik graag een praatje maak. Opvallend is hoeveel klanten zich na gedane bestelling meteen achter hun smartphone verschuilen. IJlt van thuis nog een digitale instructie na? ‘Joppiesaus in plaats van ketchup!’ Of verwachten ze deze zwoele zaterdagnamiddag soms iemand die contact zoekt? ‘Ja, ik wil!’ Gezien het gezelschap niet erg aannemelijk.
Droefheid druipt als mayonaise van de gezichten als ze zwijgend afrekenen. Met hun telefoon.