Hallo Jumbo!

Michiel Geurtse 4 sep 2019

Ik denk dat iedereen het wel kent. Je bent op vakantie en ergens in een straatje staat een té vriendelijke man met een klaptafeltje, daarover een kleedje gedrapeerd met daar op drie bekers. Balletje-balletje. Je weet dat het nep is, maar de té vriendelijk man heeft een té betrouwbare glimlach en zorgt ervoor dat je in tien minuten 20 euro verliest met dit oplichtersspelletje. Je wéét dat je belazerd wordt en toch doe je het.
Precies dit gevoel heb ik met supermarkten en hun vlees. Je wéét dat het vlees niet deugt en toch koop je het. Omdat je te lui bent om 400 meter verder te lopen naar de slager en omdat je, Nederlander die je bent, denkt maar liefst 50 cent bespaard te hebben.
Thuisgekomen zet je de bakpan op het vuur, wat olie en je gooit de varkenspoulet er in. Lijdzaam kijk je toe hoe het als sneeuw voor de zon verdwijnt. Net als de mens bestaat het vlees van de Jumbo kennelijk voor 60% uit water. Ja hallo, Jumbo! Daar betaal ik niet voor. Voor die 50 cent had ik bij een echte slager wél vlees gehad. Nu giet ik het troosteloos af in de gootsteen.
Nog een voorbeeldje van mijn grote, gele vriend de supermarktketen. Gehaktstaven. Ik had ze samen gekocht met die anabole varkensontploffing van hierboven. Ik nam de proef op de som. Ik deed de staven in de oven en bakte ze in 25 minuten af.
Nu kennen bijna alle mannen wel het fenomeen dat wanneer je in heel koud water springt er van alles verdwijnt en vooral in je boxershort. Stel je voor dat de oven de boxershort is dat 170 graden hetelucht heel koud is. Dan heb je ongeveer een idee wat er gebeurde met de gehaktstaven.. pardon, gehakstaafjes. Ze gingen erin als knotsen en kwamen er uit als babywortels!
Nu ben ik sterk genoeg om een balletje-balletje lachmeneer te negeren en voorbij te lopen. En dat is wat ik me ook precies heb voorgenomen met het vlees van de Jumbo. Je kunt wel pretenderen dat je de goedkoopste bent, maar wanneer je letterlijk gebakken lucht en water verkoopt, ben je eerder de duurste. Het zal me niet verbazen dat dit voor veel meer supermarkten geldt. Ze lachen net iets té vriendelijk naar je, lokken je binnen met een ‘eurootje!’ of andere loze kreten, je wéét dat je belazerd wordt en gaat toch 20 euro lichter naar huis met water, plofkip en té rode aardbeien.
Ja doagg, Jumbo!