Een opgeleide kunstenaar

Ik vroeg mij laatst af als kunstenaar zijnde.
Ik Stelde mij eens voor als mens zijnde.
Dat ik een willekeurige opleiding doet.
Getiteld met zo i zo kunst of kunstenaar in de titel.
Mag ik dan eerst een leven inlezen.
Hoe ik volgens de regels moet afstuderen.
Met genoeg punten om een briefje te krijgen.
Met zo i zo in de titel nu ben je wel echt kunstenaar.
Want ik weet al een ding zeker.
Dat ik mij bij geen enkele opleiding thuis ga voelen.
Bijvoorbeeld al regels. (Bijvoorbeeld)
Beste mensen veeg je reet af na het poepen.
Ik denk dat ik dan bruin het gebouw verlaat.
Omdat ik mij niet thuis kan voelen als figuur zijnde.
Ander voorbeeld mij niet thuis voelen.
Als ik mij niet thuis voel als figuur.
Kom ik figuurlijk denk ik naakt het gebouw binnen.
Omdat ik mij niet weet te kleden als persoon zijnde.
En ik niet weet wat de reactie zal zijn.
Als ik mij volgens de regels verkeerd kleed.
En kom ik figuurlijk aangekleed het gebouw uit.
Maar mijn reactie zal in ieder geval zijn.
Figuurlijk naakt staand voor de leraar.
Zo van ik wilde gewoon apart zijn leraar.
En totaal anders dan rest.
En mij niet kunnen plaatsen in een groepje.
Ik wil hiervan de enigste zijn op de aardbol.
Van het bestaand leven.