Vol gas vooruit!

Nog een paar weken en dan studeer ik af. Zeven jaar lang fietste ik op mijn knalgele gammele wrak vanuit mijn te krappe studentenkamer naar de TU. De eerste jaren waren niet gemakkelijk, maar inmiddels heb ik het kunstje door. En dat betekent dat het tijd wordt om af te studeren. Ik ben klaar voor nieuwe uitdagingen en heb zin om nieuwe dingen te leren; een nieuwe wereld te ontdekken. Echter, nu het eenmaal zover is, benauwd het me. En dat komt niet door de warme temperaturen van afgelopen week, maar door de twijfel die is toegeslagen.

Waar ik altijd dacht dat ik me aan het einde van mijn studententijd volwassen en sterk zou voelen, voelt het nu juist alsof ik aan het begin sta. Alsof ik mezelf nog moet ontdekken. Ik vraag me steeds vaker af wie ik ben, wat ik kan, wat ik wil en wat het beste voor mij is. Afijn, ondanks deze twijfel besloot ik een tijd geleden om vastberaden te gaan solliciteren. Ik schreef flink wat brieven en dronk aardig wat liters koffie tijdens gesprekken met verschillende bedrijven. Ik was op zoek naar die ene toffe baan waar ik me thuis zou voelen, waar ik uitgedaagd word en kan groeien als persoon. Uitdaging is iets waar ik altijd naar zoek; ik werk hard en vind regelmatig nieuwe dingen om te leren of te doen. Ik durf wel te zeggen dat ik aardig ambitieus ben en zie dat vooral als een positieve eigenschap. Toch ben ik hier onlangs aan gaan twijfelen. Afgelopen tijd te kreeg ik namelijk vaak te horen: “Pas op dat je niet overwerkt raakt met afstuderen en solliciteren tegelijk!”, of “Je moet er echt niet vanuit gaan dat je meteen je droombaan vindt hoor!”, en ook “Je moet echt niet meteen gaan werken na je afstuderen” heb ik zeker 10 keer gehoord. Zo vaak dat ik aan mezelf ben gaan twijfelen. Ben ik te ambitieus? Doe ik er wel goed aan om meteen het bedrijfsleven in te duiken? Is een week vakantie wel genoeg? Help ik mezelf niet meteen een burn-out in? Het maakte me gek.

Was het afgunst, onzekerheid van de ander of had iedereen gelijk? Is ambitie echt een ‘slechte’ eigenschap? Nee, ik besloot van niet. In de huidige maatschappij lijken veel mensen bang geworden om hard te werken, te streven naar die droombaan. En ja ik zie regelmatig mensen uitvallen met een burn-out, maar ik denk dat zolang we onszelf niet uit het oog verliezen, regelmatig een moment stil staan, bewuste keuzes maken en vertrouwen op onze intuïtie, ambitie juist een superkracht kan zijn. Dus ik besloot: ik ga ervoor! Vol gas vooruit en vertrouwend op mijn gevoel.