Mijn zonnebril
Mijn zonnebril is eigenlijk al jaren niet echt een zonnebril.
Eigenlijk is het een prikkelverwerkingsbril.
Natuurlijk gebruik ik hem om de zon tegen te houden, maar als de zon niet schijnt heb ik mijn bril ook op.
Buiten en zelfs binnen. Ik krijg wel eens de vraag of ik verslaafd ben aan mijn zonnebril: ‘Nou ja dat kun je wel stellen’.
Wij leven allemaal in een land vol met prikkels, prikkels die van buiten komen en van binnenuit.
Mijn bril helpt vooral tegen de prikkels van buitenaf, want dat zijn er nogal wat;
denk aan een hectische thuis-of werk-situatie, druk verkeer, geluids(overlast), prestatiedruk, vervelende kleding of bepaald eten, honger, onrust, stress en verdriet bij anderen, viezigheid, verassingen, onvoorspelbare gebeurtenissen
en dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn telefoon, tablet en tv.
Mijn zonnebril is mijn allergrootste hulp wat betreft deze prikkels.
Hij zorgt ervoor dat ik mij voor een gedeelte kan afsluiten van de buitenwereld zonder dat ik daarvoor in mijn slaapkamer moet blijven.
Ik kan mijn ogen even dicht doen als ik mijn bril op heb en niemand die dit ziet.
Ik hoef niet te luisteren als iemand in een groep een verhaal verteld, want niemand ziet mijn ogen.
Je kunt wel stellen dat ik overprikkeld ben, maar overal is een oplossing voor, wat voor mij zou dat betekenen dat ik rust moet nemen.
Maar hoe kun je rust nemen in een land vol met prikkels?
Dit is bijna onmogelijk als je deel wilt uitmaken van deze maatschappij.
Gelukkig heb ik mijn prikkelverwekingsbril die mij de dagen vol met prikkels helpt door te komen.
Mijn bril zorgt ervoor dat mijn hoofdpijn iets milder is en ik toch bijna overal bij kan zijn.
En vooral nu het zomer is val ik toch niet op, omdat er altijd wel iemand is die er ook één draagt.
Als die onwijs knappe man langs loopt zet ik mijn bril altijd even af.
Niet omdat ik wil dat hij mijn ogen ziet, maar omdat liefde nu eenmaal blind maakt.
en ik simpelweg mijn bril op dat moment niet nodig heb.
Maar goed ik moet nu stoppen want mijn telefoon gaat, de postbode loopt in de straat en mijn wijn wordt warm.