Dirk Nietzsche

Bij de plaatselijke Dirk van de Broek werkt een man met Nietzsche-snor. Een slecht bijgehouden Nietzsche-snor, maar toch. Op zich al opmerkelijk dat in een familiebedrijf met personeel dat in horeca-giletjes rondloopt, een Nietzsche-snor is te vinden. Als fabulant van beroep sla je dan al snel aan het fantaseren, maar de werkelijkheid is altijd gekker. Zo loopt de Nietzsche-snor in zijn vrije tijd rond in een Ajax-trainingspak. Hij is altijd alleen.

De buurt is de afgelopen decennia flink opgeknapt, met name door de nieuwbouw van huizen boven de drie ton. De Dirk is nog steeds de enige supermarkt, wat voor een gemengd publiek zorgt van tokkies en parelkettingen, bediend door Samantha’s en Fatima’s in goedkope giletjes. Op het parkeerterrein schieten scootmobiels schichtig langs toeterende Outlanders.

Soms loert de Nietzsche-snor vanachter de flappen van het magazijn naar de borsten en billen van Samantha. De knoedel onder zijn neus is links een stuk langer dan rechts, en Samantha zal nooit naar hem omkijken.