De Heikneuters van Rutte

Staatssecretaris Blokhuis, van Volksgezondheid, zegt dat ie zich rot is geschrokken van het toenemend aantal dak- en thuislozen; zelfs onder werkende mensen, zoals uit de cijfers van het CBS blijkt.

‘We zouden ons moeten schamen,’ zegt de ChristenUnie-bewindsman. ‘In zo’n rijk land als Nederland.’
Allereerst herken ik me niet in ‘we’, en al helemaal niet in de ChristenUnie. Wel fijn dat u zich als Christen eindelijk realiseert dat ook een dak- of thuisloze ooit een geboortekaartje heeft gehad.

Maar het falende kabinetsbeleid, sinds jaren, is toch duidelijk een ‘jullie’-zaak. Herinnert u zich Jetta Klijnsma nog? Met haar Participatiewet heeft zij de hoofden van minima in een strop gelegd; mogelijk staan die nu in de rij bij de voedselbank om hun gescoorde producten dakloos te verorberen. Was deze wet van kracht geworden tijdens de crisis en bedoeld als bezuiniging, dan wordt het nu tijd dat de burger eindelijk eens gaat profiteren van de hoogconjunctuur. Een betaalbaar dak boven ons hoofd is toch wel het minste wat ‘we’ mogen verwachten.

Zou daar op de dakloze hei over gesproken zijn? Wat al jaren niet lukt in Den Haag, zal ook nu niet in een informele, casual sfeer zoden aan de Hollandse dijk zetten.
Maar wat is dan rijk…? Pure armoede!
Armoedig is ook de mening van de kledingdeskundige, die bij RTL Boulevard over de casual kleding van onze Heikneuters zijn licht laat schijnen. Ja, de media houden ons goed op de hoogte.

Eén man ruilt zijn casual kleding snel om voor zijn pak met overhemd en stropdas: minister Grapperhaus van Justitie. Hij vliegt naar Thailand om een drugscrimineel, die daar juist door belastende informatie van Nederlandse zijde werd veroordeeld, aan Nederland uitgeleverd te krijgen. Wat één man al niet voor één man wil doen. Maar dat kun je verwachten van de Nederlander: we zijn immers ruimhartig en vooral saamhorig. Helemaal voor mensen die keurig netjes voor hun geld hebben gewerkt.

Er komt wel een plan voor huisvesting van jongeren, zodat Amalia niet de enige is die over een paar jaar een behoorlijk huis kan betalen. De plannen worden met Prinsjesdag bekendgemaakt. Het zal wel eerder worden, want de incontinentie van de regering is eerder regel dan uitzondering.
In de tussentijd voel ik mij dak-, thuisloos en heel armoedig in het Nederland dat ooit zo mooi was.