@POTUS heeft weer gesproken

Met zijn versie van ‘flikker op’ heeft Trump wederom voor een stevige rel gezorgd, door vier zeer kritische Democraten op te roepen om vooral weer naar hun land van herkomst te gaan. De vraag rijst hoelang Trump als een pyromaan fikkies kan blijven stoken op Twitter, voordat er een uitslaande brand ontstaat en hij substantieel kiezers gaat verliezen.

Het onpresidentiële – lees: lompe – gedrag van Trump sinds zijn aantreden als President Of The United States (POTUS), is nog niet eerder vertoond in de Amerikaanse geschiedenis. In Europa reageren we er maar wat lacherig, beschaamd en soms verontwaardigd op. Politiek leiders maken er niet teveel woorden aan vuil. Trump zelf vaart er vooralsnog wel bij. Wellicht verliest hij hier en daar een potentiële kiezer, maar het Republikeins front is geslotener dan ooit, en volhardt in zijn steun. Logisch, want bij deze president, die beroemd werd door zijn uitspraak ‘You’re fired!’, past elke Republikein wel op zijn woorden natuurlijk.

Trump kun je van veel beschuldigen, maar niet van het bijdragen aan een inhoudelijk debat. Dat is natuurlijk ook logisch wanneer je je ‘inzichten’ vooral ventileert via Twitter, waar je per bericht slecht 250 karakters kwijt kunt. Trump reageert vooral vanuit zijn eigen gepantserde en narcistische onderbuikbubbel waarin hij al zijn hele leven verkeert. Bij mijn weten is het nog niemand gelukt om daar doorheen te breken. In 1989 riep Trump om de doodstraf toen vijf mensen (zwarten en Latino’s) werden beschuldigd van een verkrachting. Toen onlangs hun onschuld werd aangetoond en zij werden vrijgelaten, was zijn reactie simpelweg: ‘Beide kanten is wat te verwijten.’ Geen empathie of excuses, alleen het eigen gelijk.

Met betrekking tot zijn uitspraak over de vier Democraten vergeet Trump dat de VS door vreemdelingen is gebouwd op het bloed van een inheems volk. Hij gaat eraan voorbij dat ook hij in essentie zo’n vreemdeling is. Het verbaast me dat een volk dat zo trots is op zijn eigen geschiedenis en bevochten onafhankelijkheid, in 2016 een president koos die ‘vreemdelingen’ uitsluit.

Democraten en Republikeinen zijn inmiddels zover uit elkaar gedreven, dat de kans klein is dat de kloof ooit nog zal worden overbrugd. Er gloort echter een beetje hoop. Het is immers onvermijdelijk dat een narcistisch sociopaat als Trump een keer een brug te ver gaat, en zelfs Republikeinen massaal afhaken. Tot dat moment regeren onmacht, onzin en polariserende oppervlakkigheid.