De mobiele eeuw

De mobiele eeuw

Zo kunnen we de 21e eeuw zeker noemen!
De mens is mobiel en heeft er één.

Het mobiel zijn is niet meer terug te draaien. We gaan steeds vaker, steeds verder op reis.
Om het over de dagelijkse verplaatsingen, werk – uitjes – bezoekjes, maar niet te hebben.
Reisorganisaties beknokken elkaar met het laagste prijsaanbod en dit aanbod vliegt de deur uit.
Zelf blijf ik een beetje in Zuid-Europa hangen, maar dit is eigenlijk allang niet meer zo interessant. “Ik heb op de Chinese muur gelopen” of “die watervallen waren oneindig” en ga zo nog even door zijn veel vetter.
Geen uiteinde van de aardkluit ontkomt aan onze reisdrift met alle gevolgen van dien.

Enige tijd geleden zag ik een documentaire op de televisie over een koraalrif. Uniek vanwege de vele soorten koraal en de grootte van dit rif. Maar we moesten er wel met z’n allen voor zorgen dat dit zo bleef.
Ik vraag mij af in hoeverre de documentaire makers dachten dat dit op deze manier ging werken.

Dan die andere mobiel die we altijd bij ons hebben.
“Waar ben je?”, “Wat ben je aan het doen?”, “Hellup!! Vandaag heb ik maar 99 berichten ontvangen van vriendlief en gister 100, zou er iets zijn?”.
U proeft het al, ik ben er niet onverdeeld gelukkig mee.

Maar hij (is het eigenlijk een hij?) kan ook ontzettend handig zijn. Als je de weg kwijt bent, wilt weten of het gaat regenen, foto’s wilt maken, een spelletje wilt doen (solitaire?), apps wilt raadplegen, een zaklamp nodig hebt of een wekker, contacten wilt opslaan en onderhouden en oh ja, als je wilt bellen. En dan heb ik nog niet eens alles opgenoemd maar een column dient eenmaal compact te zijn.

Voor mij geen twijfel mogelijk. Dit is de mobiele eeuw. Ooit een gouden eeuw gehad, niet meegemaakt, maar nu dan de mobiele variant waar ik wel getuige van mag zijn.

Maken we er met z’n allen ook een gouden eeuw van?