Aard en beweeg sinds ik leef

Met kinderen werken is het mooiste werk op de wereld. In kinderen schuilen zoveel wonderbaarlijke momenten die je samen wilt pakken. Een kind praat via jouw gevoelens en vertaalt dit compleet naar zichzelf. Wanneer je kinderen vrolijk ziet doen, je ziet ze huppelen, lachen, springen en gezellig doen, wil je daar met alle plezier aan mee doen.

Er zijn momenten dat ik denk: ik gooi er van mij een wijze les bij in, gewoon zodat jij verder gaat op het pad waar je gebleven was. Wanneer ik dagelijks mijn werk doe en alles met ze samen beleef, denk ik graag terug aan mijn eigen kindertijd. Ik hield van rekenen, taal, lezen en was hier de hele vakantie mee bezig.

Het liefst verdronk ik uren in een boek, het liefst nog samen met iemand anders erbij. In de bibliotheek spraken we dan af en waren we zo uren zoet. Tegenslagen overwonnen om te komen tot op het punt waar ik nu sta. Dat ik al deze vreugde in mij over kan brengen naar andere kinderen. Ik reik ze mijn hand aan, laat ze hun tas ophangen, schenk een glaasje drinken voor ze in en smeer een cracker. Het werk dat daarna volgt, is hetgeen waar ze op dat moment zelf zin in hebben.

De uren op de BSO zijn goud waard. Het zijn de uren van de dag waarin je het meeste meemaakt. Wanneer de tijd afgelopen is en de kinderen gaan naar huis, dan had ik eigenlijk nog een verslag willen tikken, foto’s willen opsturen naar ouders, maar dan denk ik, ze zien hun kind lachen en dat is waar het alles om draait.

De maatschappij is best een beetje moeilijk deze dagen, als er maar 1 ding is dat we kunnen doen voor deze lieve kinderen hedendaags is het Het leven een stukje veiliger maken. Ik sta nog steeds, beleef steeds, aard en beweeg sinds ik leef.