Zorgen wij wel voor elkaar?

Ik maak me soms zorgen om de zorg. Er zijn mensen met depressies, anorexia, angsten, misbruikt. Ik vind dat moeilijk, maar heb ik moeite met er voor hun te zijn? Nee. De zorg heeft daar wel moeite mee. Geld te kort, hersens te weinig. Ik weet het niet. En ik weet het, het is een heel moeilijk vak, maar ook het mooiste vak. Je kan namelijk iemand redden. Soms zijn mijn kaartjes niet voldoende of zoeken naar een knuffel voor de juiste persoon.

Ik vind de zorg zorgelijk geworden. Vandaar mijn oproep: Red de zorg! Nu het nog kan. Laatst zag ik een aantal jongeren in debat in over het klimaat in een talkshow, want de nieuwe klimaatjongeren vinden dat daar al het geld naartoe moet gaan. Klopt, een beter klimaat begint bij jezelf. Geef een ander wat barmhartigheid, wat solidariteit, daar komt liefde en warmte uit voort. Nee, nee, nu niet gaan Googelen. Ik wil alleen maar aangeven dat dit al helpt voor een beter klimaat. Weet je vrije liefde begint bij liefde voor en ander. En je het zelf ook durft te ontvangen.

Ik zie ouderen eenzaam worden. Ik zie het straatbeeld veranderen. Maar jij moet doen wat haalbaar is. In Finland hebben ze scholen waarbij leerlingen minder lessen volgen, maar beter scoren. Ze krijgen geen toetsen, maar feedback. Ze lopen wel achter met digitale hulpmiddelen. Ik zou het van blijdschap kunnen uitschreeuwen. In Finland wonen mensen die plezier hebben en ook clever minded zijn. O, had ik al verteld dat daar de minste burn outs zijn?

In Osaka, Japan staat een oud vrouwtje in een winkel te werken en een klant vraagt hoe het komt dat ze zo actief is en de lieve mevrouw zegt dat zo aan hoofdrekenen doet. De stimulatie van de hersenen dus. Een man van 78 jaar klimt in bomen om gezonde vruchten te plukken, waarmee iedere dag het dorp van wordt voorzien. Dit zien wij niet in onze steden gebeuren. Heerlijk dat er mensen zijn die zorgen voor elkaar. Terwijl een aantal kilometers verderop in de grote steden de jeugd 14 uur per dag werkt, het zelfmoordaantal recordcijfers heeft en kinderen bejaarden knuffelrobots geven, zodat ze minder vaak op bezoek hoeven te komen. Alles draait om werk en wat in Amerika, Japan of China gebeurd waait ook ooit met één van onze winden mee. En dan maak ik mij nog meer zorgen om de echte wereld en de zorg voor elkaar.