Vals vrij

Wonderlijk, welk effect een woord kan hebben. ‘Deadline’ suggereert natuurlijk dat er iets moet eindigen. Een oplossing. Klaar. Als gevolg van de suggestie die het woord oproept, heb ik mezelf daarom ‘vals vrij’ gegeven. Vals vrij is andere dingen doen terwijl je geweten je de daadwerkelijke prioriteiten influistert. Gaat vaak hand in hand met een vaag gevoel van onrust. De activiteiten die je in de tussentijd doet, voelen niet gerechtvaardigd. Je hebt ze niet verdiend.

Uitstellers en vermijders zullen zeer zeker bekend zijn met het fenomeen van ‘vals vrij’. Het grappige — en zeer tegenstrijdige — van vals vrij, is dat het gepaard gaat met ‘vals druk’. Dat is een staat van illusie waarin men verkeert wanneer hij of zij enkel actie onderneemt in de gedachtenwereld, maar niet in de dagelijkse realiteit. Daarom antwoorden we dan: “Ik kan morgen niet komen, want ik heb het druk”. Vals druk.

In een dergelijke tegenstrijdigheid heb ik mij afgelopen week bevonden. In de illusie van vrije tijd, terwijl mijn geweten boodschapper was van dezelfde woorden als Mufasa aan zijn zoon Simba in de Leeuwenkoning: “Onthoud het”. Met de impliciete boodschap dat ik weet wat me te doen staat.

Anders dan het lot van Simba heb ik momenteel de bestemming om mijn onderzoek af te ronden. Tijdens dit proces ben ik erachter gekomen dat stress een heel goede motivator kan zijn. Waar normaliter het geval is dat ik ofwel verlam, ofwel vermijd, heb ik nu getracht de energie van stress te kanaliseren als katalysator van mijn afstuderen. Want, het moge duidelijk zijn dat ik het diploma moet verdienen, en niet andersom. Voor niets gaat de zon op.

Morgen is het weer zover, dan ga ik, na mijn ‘vals vrije’ weekje, weer de realiteit in. Daar waar de wezenlijke prioriteiten zich bevinden, wachtend, om door mij opgepakt en aangepakt te worden.

Het hoort allemaal bij het afstuderen. De stress, de vermijding en het hoopvolle herpakken van jezelf. Soms lukt het, een andere keer niet. Dan nemen we vals vrij.