Seats 2 (M)eat

Bam! Onzacht land ik tegen een pilaar. “Kejje nie oikijke, rund?!”, hoor ik nog. Tja, ik had het kunnen weten. Steunberen horen vandaag de dag blijkbaar tot de Orde der Beschermde Rundersoorten. Ik overwoog nog als reactie het geluid van een koe na te doen, maar besluit om in plaats daarvan op zoek te gaan naar de oorsprong van het geknor (hint: zet de eerste letters van elk woord van de quote achter elkaar).

Een houten aanschuiftafel op een terras, met aldaar mister X, zittend achter een laptop. Dat het meubilair van een restaurant al lang niet meer bedoeld is als “seats 2 eat”, is inmiddels een waarheid als een koe. Het traditionele kantoor heeft afgedaan; terrasjes zijn de nieuwe werkplekken geworden. Nog even en je avondje uit eten wordt verstoord door zo’n werkpaard dat vraagt of het wat zachter kan, omdat dat niet op zijn werk kan concentreren.

Deze mister X is inmiddels al een stap verder. Hij heeft namelijk op tafelhoogte een voedingskabel over het voetpaadje gespannen. De situatie doet denken aan een kwajongensstreek, waarbij een ijzerdraadje tussen twee begrenzingspaaltjes van een fietspad wordt gespannen, in de hoop dat een fietser ertegen aanrijdt en van zijn fiets wordt gelanceerd. De kabel eindigt in een stopcontact van het restaurant. In de voeding van het restaurant is meneer hoegenaamd niet geïnteresseerd, als zijn laptop maar stroom krijgt. Conclusie: stop contact. Niet mee praten, doorl… eh, omlopen (want als ik doorloop, lanceer ik wellicht de laptop van mister X).

Ik kan nu weer een pleidooi tegen het zinloze gebruik van allerlei apparaten gaan houden, maar zoals zo vaak: de technologische vooruitgang is niet te stoppen. Dus dat pleidooi zal ik hier achterwege laten. In plaats daarvan nuttig ik mijn avondeten op een terras. Mijn apparaten heb ik thuisgelaten; die krijgen hun doen en laten wel gerund.

Ik overweeg later op de avond een brief te schijven aan degene die dat Amerikaanse vleesrestaurant bestiert. Dat restaurant waar mister X zat. Of ze hun tent niet beter “Seats 2 meat” kunnen noemen. Ondertussen vraag ik mijzelf af wie of wat nou dat rund was waar mister X het over had. Voorlopig ga ik ervan uit dat mister X daadwerkelijk iets bij dat restaurant heeft besteld. Maar helemaal zeker weten doe ik het niet…