Overtuigd van je eigen gelijk

Iedereen kent wel iemand die een heel duidelijk standpunt of sterke mening heeft. Ik heb daar altijd veel bewondering voor, mensen die vol passie ergens over spreken en zich dusdanig kwetsbaar opstellen en de discussie met anderen aan durven te gaan. Aan de andere kant, is er ook een groep die totaal niet openstaat voor discussie. Mensen die je geen schijn van kans om ook maar je mond open te trekken, of vrijwel direct mededelen ‘niet te zitten wachten op kritiek of commentaar’.

Wanneer ik met zulke types in aanraking kom, verbaas ik me elke keer nog dat ze bestaan. Ik geef toe, discussies voeren is niet altijd even eenvoudig, al helemaal niet als je niet op één lijn kunt komen. Maar het kent zijn grenzen, voor mij althans wel.

Zo sprak ik laatst een man, die ervan overtuigd was dat vaccineren slecht was. ‘Ziektes ontstaan niet, zolang mijn kinderen maar biologisch eten.’ Oeh. Hoewel onze maatschappij veel discussies rondom de voedingsindustrie kent – zullen we het hier überhaupt ooit over eens worden – blijf ik me altijd weer verbazen hoe stellig sommige mensen kunnen zijn in hun eigen gelijk. Allereerst vroeg ik me natuurlijk af wat deze man zijn bron was, maar ik was oprecht ook wel benieuwd wat hem hiertoe bewoog. Toen ik hem vroeg of zijn kinderen dan wel vlees aten – ik verwachtte nu immers op zijn minst een veganistisch gezin, was hij verbaasd, bijna beledigd zelfs: ‘Maar natuurlijk. Vlees is hartstikke goed voor je.’ Wauw. Op zijn voorhoofd stond nog net geen grote punt geprojecteerd, mijn mening over dit onderwerp was duidelijk ongewenst.

Ik ben doorgelopen, heb hem een fijne dag gewenst. Want dat kun je dan soms maar beter doen. Bespaar je jezelf een hoop stress, negatieve energie en frustratie mee. En nog een leuk verhaal voor thuis ook.