Lieve Maarten

Lieve Maarten,

Dit weekend heb ik niet de beschikking gehad over een tv. Jouw sprong in het water heb ik dus gemist. Nu moet ik toegeven dat zwemmen ook niet echt mijn ding is hoor. Elke zondagochtend in het zwembad veeg ik de tranen van mijn kroost weg, omdat ze de strijd voor hun A-diploma weer aan moeten gaan. Een uur lang ploeteren en wat heb ik dan een medelijden met ze.

Zelf ben ik ook alles behalve een zeemeermin! Met de temperaturen van deze week zoek ik echt wel wat verkoeling, maar als het water tot het niveau van mijn knie stijgt, ben ik al dik tevreden. En bij het woord zwemmen denk ik al snel aan die vrouw met een grote haak die mij als een spartelende karper richting de kant trok. Zwemles beschouw ik nou niet als mijn leukste herinnering. Het liefst bleef ik aan de kant wachten tot het uur voorbij kroop.

Jij bent niet zo’n opgever hè Maarten? Dit weekend maar 1 doel en daar ga je voor! En iedereen gaat voor jou…

De strijd die jij aangaat is best wel idioot toch? De Elfstedentocht zwemmen! Mijn vader heeft deze tocht ooit geschaatst en was dolgelukkig met een miezerig kruisje. IJspegels hingen aan zijn kin, blaren op zijn voeten en bevroren vingers. En wat was ik trots op hem! Voor jou geen kruisje. Geld! Veel geld voor een doel waar we allemaal wel een brok van in ons keel krijgen of zelf voor inzetten.

195 km zwemmen om geld op te halen voor onderzoek naar kanker. De ziekte die we liever niet hardop uitspreken. Wij kennen allemaal wel iemand die knokt om de ziekte te verslaan, de strijd heeft verloren of overwonnen. En lieve Maarten, jij weet er alles van… Jij weet als geen ander hoe het voelt om zo ziek te zijn en de angst in de ogen van je dierbaren te zien. De angst dat ze je kunnen kwijtraken. De angst die voor velen waarheid is geworden.

Vanavond, als ik weer thuis ben, zet ik de tv aan en krijg ik vast beelden te zien dat je ondanks schuurplekken in je pak de laatste stempel hebt ontvangen. Jouw welverdiende geld is ontzettend hard nodig. Hoe dan ook mag je trots zijn op jezelf, want dat is heel Nederland op jou!

Vier het leven, pluk de dag! Zeg ik met een dikke traan over mijn wang, want deze week kan ik een verjaardag van een topgozer niet vieren die ik zo graag nog had willen vieren.

Dus stoere, dappere Maarten…pak alle mensen waar je om geeft maar lekker stevig vast. Gewoon omdat het kan!!

Liefs Sanne