WC-douche

Overal borrelde het op in het nieuws. Wat in Japan al heel gewoon schijnt te zijn, gaat nu ook Nederland veroveren. De wc-douche. Een ingenieus systeem van een mini douchekopje dat je billen schoonspoelt na de grote daad. Een waterfonteintje dat vrolijk over je kontgat spuit.
Ik las het en het eerste wat ik dacht was dat we dit allang hebben! Als jochie op vakantie zag ik ze vaak zat. Netjes naast het toilet neergezet. De bidet. Ook een ding wat dat de boel schoonmaakte. Ook een straaltje water. Ook compleet overbodige luxe. Als kleine bengel wist ik toen natuurlijk nog niet dat het niet helemaal voor mij bedoeld was. Dus mocht je een geel gekleurde bidet tegenkomen… mijn excuus.
De wc-douche dus. Zijn we nu werkelijk al zo verwend dat we met ons allen aan dit stukje onzin gaan? Als je mazzel hebt zit er ook nog een soort föhn in die je billen droog blaast. Komt de warme wind eens van de andere kant. Weg met het toiletpapier, hallo waterstraal en warme lucht.
We leggen kunstgras en heel veel tegels in onze tuin om het goedkoop te houden. Houden onze hand op de knip als de regering praat over verduurzamen van ons huis. En draaien ons hoofd de andere kant op wanneer in Groningen de scheuren in hun wc-pot komen door aardbevingen. Tja, daar zit wel ons gas. Kost geld. Maar ons eigen gas mag rustig schoongespoeld worden.
Bedenk trouwens, zou zo’n straal ook bij te stellen zijn in kracht? Dan is het ook nog eens de ideale wc voor een single. Moet je gewoon even een centimeter of vijf verschuiven. Daarna nog even wat geblaas erachteraan en voilà! 50 shades of toilet.
Wanneer je diarree hebt? Komen er dan drie douchekopjes tevoorschijn? Of gaat er dan een alarmbel af. En andersom? Je hebt obstipatie? Floept er dan een satéprikker omhoog?
De wc-douche. Waarschijnlijk zeer binnenkort in veel huizen in ons welvarende landje te bewonderen. In plaats dat we straks op een verjaardag een nieuwe auto staan te bewonderen, of de ultra platte tv, staan we in een kring om de wc-pot. Alwaar de heer des huizes voor de zoveelste keer de grap van de waterstraal in het gezicht van de domme gast laat zien. De rest lachend en terugkerend naar de woonkamer. Druk klagend over het weer, vluchtelingen, jeugdzorg, teveel belasting over het vakantiegeld, te moeilijke examens voor hun hoogbegaafde kind, duurdere benzine, te hoge bekeuringen… Gelukkig kunnen we nu onze billen wassen in onschuld.