Waar kan ik los lopen?

Dichtbij onze tuin is een kinderspeelplaats, maar we durven daar niet te spelen. Er spelen daar meer honden dan kinderen. De eigenaars van de honden ruimen de ontlasting die hun lievelingsdieren daar deponeren niet op. Ik wil graag op het gras lopen, maar mama zegt “nee!” Elke dag. Ik moet op het tegelpad blijven, want anders stap ik in hondenpoep. Op het trottoir moeten we ook heel goed opletten waar we lopen. Er is geen enkele plaats waar geen vuil is, en zeker niet op kinderspeelplaatsen.

Kinderspeelplaatsen worden door hondenbezitters gezien als de gebieden bij uitstek waar je je hond maar z’n gang kan laten gaan. Mama vindt het echt jammer dat we niet gewoon van onze wandelingen kunnen genieten. Als we in hondenpoep hebben gestapt of daar met de kinderwagen doorheen gereden zijn, maakt dat haar heel erg boos.

Niet ver weg is er een sfeervolle en leuke brug en wat groen. Ik stel me voor daar een picknick te hebben en daar op een deken op de grond te zitten. Maar… dat kan absoluut niet. Overal is daar hondenpoep. Bij elke voetstap is er aan beide kanten van het pad hondenpoep. Mama heeft de plekken waar hondenpoep ligt gemarkeerd met kleine Nederlandse vlaggetjes. Alleen al aan één kant van het pad zijn dat er meer dan 50! Alleen al in dit park zou de gemeente of politie zoveel geld aan boetes kunnen opstrijken dat dit genoeg is om betere controle te bekostigen (50 x €130 = €.6500).

* niet aanlijnen van de hond € 90,00
* gepoept en niet opgeruimd € 130,00 (ook in losloopgebieden)
* hond in verboden gebied € 130,00
* geen opruimmiddel in bezit € 90,00

De enige plaats waar ik los kan lopen is de parkeerplaats voor onze flat.

Als de wet strenger afgedwongen zou worden, kan deze vieze buurt echt een mooiere en gezondere omgeving worden. Ik zou los kunnen lopen zonder hondenpoep onder mijn schoenen te krijgen. Ook zou onze blinde buurman vrij kunnen wandelen zonder bang te zijn dat hij hondenpoep zijn huis naar binnen loopt.