Meer consumenten naar ons continent; transferunie

Mark Rutte zit met Merkel en Macron op de lijn van de EU en de VN. Voor hen zijn wij ‘consumenten’. Zij halen de islam binnen. Ook weer consumenten die de producten van de multinationals kopen en zo hun omzet vergroten. Dat dit veelal betaald wordt uit verkregen bijstandsuitkeringen en dus weer feitelijk door ons wordt betaald, is voor Mark, Merkel en Macron geen punt. Wij verarmen. De Shell, voormalige werkgever van Rutte, Halbe Zijlstra en Wiebes betaalt geen stuiver belasting hier. Wij betalen wel via de loonheffing en omzetbelasting.

Eigen volk eerst, maar alleen in het negatieve, natuurlijk. Nederlanders die bijvoorbeeld tien jaar in het buitenland gewerkt hebben, krijgen rücksichtslos een korting op de AOW van 10 x 2% = 20%. De buitenlander die hier bijvoorbeeld op veertigjarige leeftijd alhier ‘ ingezetene ‘ werd, ontvangt altijd 100% AOW! Het tekort wordt ‘teruggehaald’ bij de gemeente waarin betrokkene woont. Dat tekort betalen wij via de onroerendzaakbelasting. Of via het gemeentefonds . Dit komt ook weer uit de ‘algemene middelen’, een mooi woord voor de door ons opgebrachte loonheffing en omzetbelasting.

Heffing op CO2 lijkt redelijk. Als je er goed naar kijkt, gaat om een ordinaire belasting. Het bedrijf berekent de heffing door naar het product, dat wij kopen. Wij betalen die belasting uiteindelijk. De fiscus lacht weer. Duurder product. Dus meer omzetbelasting. En de reactie van het bedrijf? Tja, de loonruimte is nu wel erg krap…

Frankrijk heeft geen pensioenfondsen en betaalt alles uit de staatskas; maar de Fransman stopt wel bij 60 jaar en wij gaan door tot 67 jaar en vier maanden, terwijl we 1,3 biljoen euro in kas hebben. Wie dit begrijpt mag het zeggen.

Rutte stemde in met de begroting in de euro-zone, de opmaat naar een transferunie, concreet ons begrotingsoverschot van 12 miljard euro gaat naar Macron om diens begrotingstekort (zijn staatsschuld is groter dan die van Italië) aan te vullen. Rutte heeft over de EU de laatste tijd veel contact met Macron en dat stemt niet gerust.

Slotsom: steeds duurdere producten, extra belastingheffingen, grote jongens betalen niets, en doorwerken tot 67 jaar en verder. Waar moet dat allemaal heen?