Wat ik vergat. Heb je het in de gaten?

Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je sinds de presentatie van de eerste foto van een zwart gat je ineens bewust bent van het rare fenomeen “gat”? Iets dat zijn bestaan ontleent aan het feit dat het er niet is. Zo heb je knoopsgaten, stukjes die ontbreken in de knoop en daarom een gat zijn. Een gat in de dag slapen, dus omdat er dan een deel van de dag verdwenen is, is er een gat. De lekkerste kaas zit zelfs tussen de gaten. En een gat in je agenda is ook best wel eens lekker. Maar het zwarte gat waarin je kunt vallen na je pensionering kan weer minder fijn zijn.

Maar vreemd fenomeen, een gat, want het is er omdat er iets niet is. Dus als er iets niet gemist wordt, is er geen gat. Een gat in je kies kun je vullen met materie. Maar zelfs als materie ontbreekt, dan kun je sommige zaken nog oplossen door het ene gat met het andere te dichten.

De wetenschap die immer op zoek is naar antwoorden heeft nu naar iets gezocht dat er niet is. En omdat datgene wat er niet is (een gat in de ruimte dus) er paradoxaal genoeg dus wel is hebben ze een antwoord. Maar dat antwoord werpt alleen maar meer vragen op. Want waarom is dat zwarte gat dan zwart en wordt het op de foto in kleur weergegeven? Een zwart gat is toch onzichtbaar? Er is geen duister zonder licht. Duisternis is alleen zichtbaar als er licht is, dat niet het duister bereikt. Dus duisternis bestaat alleen maar omdat er geen licht is. Een gat is er omdat het er niet is. Dus.

Sterren die we elke nacht kunnen waarnemen zijn niet real time, maar we zien het licht dat vele jaren geleden is verzonden. Dus de kans is reëel dat die ster in deze tijd al niet meer bestaat. En als dat zwarte gat op 53 miljoen lichtjaren afstand staat, is het reëel dat dat gat ook al behoorlijk op leeftijd is. En dan had een vergeelde zwart-wit foto zoals in opoe’s fotoalbum ook kunnen volstaan.

Ik vergat nog de vraag over wat je moet met zo’n zwarte gat. Zit er iets achter? Is het een soort Warpzone, van de ene tijd en ruimte naar een andere? Een andere dimensie? Of is het het grote Niets, waaruit alles is ontstaan als bewustzijn en materie en weer teruggaat naar die vorm?

Als mens kan ik het (nog) niet bevatten. Er zit maar 1 ding op: relativeren die hap. En dan ben je in goed gezelschap want niemand minder dan Einstein met zijn E = MC2 heeft zijn relativiteitstheorie opgehangen, want zonder relativering word je gek. Gaatje in je hoofd.

Heb je het in de gaten?