Van jouw geschreven, mijn tuin

Ik zit hier op mijn draaimolen in mijn vierkante dooie tuin.
Rondjes te draaien met de lichtjes erbij op het paard.
En de bijkomende wolken die overwaaien over de draaimolen.
Die af en toe de blauwe lucht verbergen in de lucht.

Met de zon die elke ochtend opkomend is.
Want af en toe mis ik je dan wel het mooie weer.
Maar ik blijf altijd in ons beide geloven dat het goed komt.
Hoelang ik ook met de gieter blijf sproeien.

Die tuin blijft toch dood als ik er zelf naar toe kijk.
En daarom blijf ik het kort houden vandaag.
Omdat de tuin gered moet worden als dat ooit nog lukt.