Persoonlijke of professionele ontwikkeling?

Tegenwoordig draait alles om persoonlijke ontwikkeling. Elke hogeschool, elke opleiding en bijna elk bedrijf besteedt hier aandacht aan. Leraren vinden het zinvol, terwijl studenten het onzinnig vinden. De meeste zien er het nut niet van in. Want waarom zou je je bezig houden met je persoonlijke ontwikkeling als je gewoon blij bent met hoe het nu gaat?

Naarmate mensen ouder worden, krijgen zij meer levenservaring. Ze weten hoe ze zich moeten gedragen in bepaalde situaties en hoe juist niet. Er worden normen en waarden geleerd en mensen krijgen meer zelfvertrouwen, meer eigen krachten en talenten, meer zelfkennis en ga zo maar door. Je zou dus denken dat de persoonlijke ontwikkeling vanzelf gaat en hier niks aan gedaan hoeft te worden. Mensen weten hoe ze zich moeten gedragen en wie zij zijn en daar gaat het natuurlijk om.

Toch wordt er steeds meer aandacht besteed aan persoonlijke ontwikkeling, door zowel scholen als bedrijven. Maar wat houdt persoonlijke ontwikkeling nou eigenlijk precies in?

In grote lijnen betekent persoonlijke ontwikkeling dat je je bewust bent van je eigen identiteit, talenten en potentieel. Eenmaal daarvan bewust, kunnen die talenten en kwaliteiten verbeterd worden. Daarnaast kunnen er ook hele nieuwe competenties aangeleerd worden. Zo kan iemand die erg goed is in het schrijven van verslagen, maar minder goed is in het presenteren ervan, de competentie presenteren verbeteren. Dit kan gedaan worden door vaker presentaties te geven. Door het gewoon maar te doen, wordt het minder eng en verbetert de competentie presenteren.

Maar waarom vinden zo veel instanties het dan toch zo belangrijk om jezelf te blijven verbeteren, vernieuwen? Waarom is het nodig dat wij onszelf blijven aanpassen? Tuurlijk zijn al de nieuwe competenties die je ontwikkelt handig voor het zakenleven. Zo is een goede presentatie van belang als je het verslag dat je hebt geschreven, goed wilt kunnen toelichten.

Maar ben je op dat moment dan voor jezelf bezig of voor een ander? Het woord is namelijk persoonlijke ontwikkeling. Ontwikkelen wij in deze tijd onze competenties nog voor onszelf, of voor een ander? Leren wij om te presenteren omdat we dat zelf willen, of omdat onze docent of werkgever dat van ons vraagt?

De brandende vraag is dus eigenlijk: leren wij onszelf kwaliteiten en competenties aan omdat we ons hierdoor gemakkelijker kunnen bewegen in het zakenleven? Of doen we dit echt omdat wij het zelf belangrijk vinden?