Natuurlijk wonder

Guido Smoorenburg 11 apr 2019

Vanuit de zijkant kijkt ze voorzichtig om zich heen, kijkend of de kust veilig is van roofdieren. Langzaam begeeft ze zich verder van de beschutting. Opzoek naar een partner om haar soort voortzetten. Of misschien heeft ze er al een gevonden en zoekt ze voedsel voor haar jongen. Haar vacht glimt mooi bruin en haar ogen twinkelen in het licht, het is maar een klein beestje en niet moeders mooiste. Maar toch, wat is de natuur toch mooi en bijzonder.

Ze ziet het voedsel wat ik heb neergelegd. Snel om zich heen kijkend trippelt ze er naar toe. De tijden zijn moeilijk. Haar natuurlijke prooi is al verdwenen. Het trieste verhaal is dat haar ecosysteem wordt bedreigd. Elke dag wordt meer van haar natuurgebied geruimd om plaats te maken voor menselijke constructies. Immers wij mensen zijn kampioen in het uitroeien van ecosystemen. Of het nu gaat om het kappen van het regenwoud voor pleepapier, om vervolgens de grond vol te bouwen met suikerplantages (waar we vervolgens weer met zijn allen te dik van worden) of het leegvissen van de oceanen om er sushi van te maken.

Ik betwijfel of deze soort het gaat halen. Er is nog weinig over waar ze kan leven. Het resterende gebied is al geclaimd voor bebouwing.

Toch probeer ik hoop te houden. Helaas niet meer voor haar soort, daar is het al te laat voor. Maar voor de andere diersoorten. Er zijn veel goede mensen bezig om de eindeloze vernieling van de mens tegen te houden. Maar nog niet genoeg.

Langzaam ruikt ze aan het voedsel, voorzichtig een hapje nemend. Als blijkt dat het echt voedsel betreft valt ze aan. Ze probeert zoveel mogelijk naar binnen te krijgen. Al gefascineerd kijkend leun ik iets te ver naar voren op mijn stoel. Krrrrr….. is het geluid wat de stoel maakt. Shit! Verschrikt kijkt ze om zich heen. Ze ziet me! Snel rent ze terug naar de beschutting. Verdraaid, weer geen foto kunnen maken. Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat ik haar zal zien. Zuchtend sta ik op van de stoel. Ik doe de koelkastdeur dicht en zet het licht uit. En ik vraag me af: ,,Wanneer is de koelkast eigenlijk voor het laatst schoongemaakt?”