Lach eens tegen het vogeltje

Hebt u ook wel eens dat gevoel dat u aan de ene kant moet lachen maar tevens aan de andere kant moet janken? Wel, ik wel, deze week nog, toen ik hoorde dat de politie 2000 bodycams gaat aanschaffen, en dan vooral om de redenatie die er achter zit om die krengen aan te schaffen.

Die redenatie was echt weer psychologie van de kouwe grond – ik geloof dat ik daar al eerder over heb geschreven – en let op: men had er zelfs onderzoek naar gedaan. De redenatie viel uiteen in twee delen: deel 1. door het gebruik van de bodycam zouden mensen zich meer gaan gedragen richting de sterke arm in Nederland. Ok, daar hebben de camera’s in gebouwen ook allemaal aan mee geholpen en de vele stille alarmen, waar niemand op af komt. En u gelooft het zelf?
Ok, dan maar eens deel 2 proberen: door het gebruik van de bodycam gaan politieagenten zich plotseling professioneler gedragen. Wat zegt u nu weer? Professioneel gedrag als de baas meekijkt? Dat meent u toch niet? Jawel, dat kwam uit de mond van de onderzoeker.

Ik moet er toch niet aandenken, dat de gehele dag mijn baas op mijn vingers zou staan te kijken, middels een camera of een bodycam; ik denk dat er helemaal niets meer uit mijn handen zou komen. Zou ik dan professioneler gaan werken, als de baas de gehele dag mee kon kijken? Ik denk het niet.
Maar stel nu dat het toch gaat gebeuren; denk eens even mee: 2000 bodycams, die gemiddeld 6 uur per dag filmmateriaal zou opnemen, wie zou die ellende allemaal willen zien? En waar moet het allemaal (tijdelijk) opgeslagen worden? Digitaal zegt u? Nee, want het laatste ICT-project bij de politie was niet echt een groot succes.

Maar nu de belangrijkste vraag: de privacy. Stel, er komen twee van die wijkagenten door de straat met minimaal één bodycam en men begint een praatje met me. Ik sta meteen met mijn grote roeptoeter op die cam, ondanks het feit dat ik niets heb gedaan en geen toestemming heb gegeven voor wat voor opname dan ook. En dat blijft wat mij betreft.

Bodycam mee? Ok, maar niet aanzetten, want dan is mijn privacy naar de knoppen, de privacy waar ik zo trots op ben.
Misschien is het een goed idee, maar wel gebeurt in een vlaag van verstandsverbijstering, dus beste dames en heren agent, denk ook eens aan uw medemensen.