Huppeltrutje

Imka Meuwese 9 apr 2019

Beste lezer,

Ik kijk naar buiten en zie een groepje kleine kinderen lopen. Het zijn er een stuk of 8, jongetjes en meisjes, en ze komen vermoedelijk net uit school. Dan zie ik hoe een jochie begint te huppelen en vlak achter hem doet een ander jongetje hem na.

Plotseling gaat er van alles door mijn hoofd; huppelen….wat deed ik dat ook vaak toen ik kind was en wat vond ik dat heerlijk! Wanneer ben ik daar mee gestopt en waarom eigenlijk? Want ik moet eerlijk bekennen dat ik het diep van binnen nog steeds leuk vind. Ik word er altijd instant blij en vrolijk van. En nu kijk ik naar dat jochie en bedenk me hoe het zou zijn als hij over 10 jaar ook zo over straat huppelt.

Het zal vast niet gebeuren, want tegen die tijd loopt hij al lang mee in het gareel van deze maatschappij. En mocht hij onverhoopt toch nog huppelen, dan wordt hij uitgelachen en krijgt wellicht van alles naar zijn hoofd geslingerd. Maar wat is dat dan toch met huppelen? Waarom doen alleen kinderen dat en waarom is het vanaf een bepaalde leeftijd blijkbaar raar om je op die manier voort te bewegen? Iedereen ziet duidelijk hoe vrolijk huppelende kinderen zijn, precies wat het bij mij ook teweeg brengt.

Ik denk terug aan enkele weken geleden, toen ik met mijn vriend op het strand liep en hij plots begon te zingen. Voor mij was het een onbekende melodie en klank (mijn vriend komt van oorsprong uit Marokko) maar het klonk ontzettend vrolijk, wat sprookjesachtig zelfs. En wat deed ik? Zonder er ook maar één seconde over na te denken, begon ik te huppelen. Hij zong gezellig verder en ik huppelde gezellig naast hem. Gelukkig was het niet al te druk op het strand, maar daar lette ik op dat moment totaal niet op. Bijzonder toch? Dat ik bij het horen van zoiets leuks een soort kinderlijk gevoel kreeg, wat automatisch resulteerde in gehuppel.

Nu weet ik dat ik niet een standaard persoontje ben, maar toch denk ik dat veel mensen stiekem best eens huppelend over straat zouden willen gaan. En daarom wil ik voorstellen om dit uit de taboesfeer te halen. Huppelen mag vanaf vandaag gewoon weer overal en voor iedereen; kinderen, volwassenen, jongens, meisjes, mannen en vrouwen. Laten we vrolijk huppelend door het leven gaan en zo de boodschappen doen, naar school of werk gaan of de hond uitlaten.

Ik hoop dat het jongetje dat ik vandaag zag huppelen, over 10 jaar nog steeds zo rondhuppelt door de buurt….letterlijk en figuurlijk uiteraard.

Hartelijke groet,

Een huppeltrutje.