Hakuna matata
Je hebt geen zorgen, zorg maar dat je geniet. Het is een theorie, een filosofie: Hakuna matata.
Er kunnen 25 insectensoorten, 3 zoogdiersoorten, 3 vissoorten en 5 reptielsoorten uitsterven in die twee weken tijd dat jij jezelf gelukkig aan het bruinen bent op de Bahama’s met je vrienden.
In die twintig minuten dat jij van je heerlijke bakkie koffie met een lekkere, verse, grote, smeuïge, warme stroopwafel van de markt geniet, worden er op andere plekken in de wereld minimaal 500 vogels uit de lucht geschoten.
Tijdens jouw schijtbeurt, waar je door de toegang tot vele vezels en schoon drinkwater ongetwijfeld een geluksmoment aan beleeft, zijn er zeker 500 mensen een hongerdood gestorven.
Afvegen. Eén keer vegen, niks op ‘t papiertje (veel vezels). Nog een keer vegen voor de zekerheid, weer niks. Geluksmomentje. Yes.
Weer 5 doden.
Grove vergelijkingen. Ze zijn super makkelijk te maken. En ik wil hiermee helemaal niet zeggen dat je niet mag genieten van je geluksmomenten. Integendeel, ik wil er alleen maar mee zeggen dat ik nu begrijp wat mijn moeder altijd tegen mij zei toen ik een puber was en het normaal vond dat ik een zak chips en een glas cola kon pakken als ik daar zin in had: ‘Je moest eens weten hoeveel geluk je hebt gehad dat je hier bent geboren.’ Ik dacht dan alleen: Ja, als ik in de caravan in Spanje was geboren, was dat toch veel meer jouw probleem geweest. Ik had als baby toch helemaal niet het bewustzijn om het kut te vinden dat ik in een caravan moest slapen en het was verder toch papa’s probleem geweest dat hij met de porto potti over de camping naar het algemene toiletgebouw moest om het nageboorte weg te spoelen? Ik at mijn chips en dronk mijn cola.
Later kreeg ik dat bewustzijn wel. Dat ik me écht gelukkig mag prijzen met de voorzieningen, de welvaart en het vangnet waarin ik ter wereld gekomen ben.
Dat besef groeit met de tijd. Dat zorgt er aan de ene kant voor dat ik goed wil doen en aan de andere kant zorgt het ervoor dat ik veel meer waardering geniet voor al het ogenschijnlijk vanzelfsprekende wat er voor m’n neus voor het oprapen ligt.
En als je iets, ook al is het heel simpel, met meer waardering aangrijpt, dan komt het je zintuigen altijd ten goede. Dan ruikt de chips beter, smaakt de cola prikkelender en leeft het leven levendiger.
Hakuna Matata.
T’is maar hoe je’t ziet.