Opwarmtijd

‘Dus u schrijft de tekst in ruil voor een kopje koffie en een saucijzenbroodje in een door uzelf gekozen etablissement?’, vroeg ze mij en ik bespeurde een lichte verbazing voor wat betreft mijn antwoord op haar vraag wat ‘het’ zou gaan kosten.

Bijna twee uur later kon ik de tekst overhandigen. Een tekst van precies vierhonderd woorden en derhalve in één minuut te lezen. ‘Nou’, zei ze, ‘knap hoor’ en daarna vroeg ze nog: ‘Hoe schrijf je eigenlijk het woord saucijzenbroodje?’ Ik antwoordde: ‘Best wel een existentiële vraag maar wat mij betreft mag u het woordeke ‘eigenlijk’ wel weglaten.’

Ze glimlachte en bestelde een glas witte wijn dan wel een glas rosé. Dat laatste weet ik niet precies meer want het is van lang geleden, maar voorshands wachtte ik daarna ongeveer tien minuten op het saucijzenbroodje vanwege de opwarmtijd. Van het saucijzenbroodje ‘dus’, want de koffie kwam uit een percolator waarin een filter was geplaatst ‘met zonder gaatjes’, tegenwoordig snelfilter genoemd, maar dát is een heel ánder verhaal …

Een tekst van precies vierhonderd woorden, met hier en daar een leesteken, maar niet te veel. Een tekst die in één minuut kan worden gelezen en een tekst die eveneens kan worden vóórgelezen, maar dan duurt het iets langer. Vanwege de opwarmtijd, ‘zeg maar …’