‘Help, mijn zus heeft een huisdier’

HELP!

04.31 uur in de morgen. Paniek – een beklemmend gevoel, alsof mijn keel wordt dichtgeknepen – terwijl iemand woest en ongeduldig aan de deur rammelt.

Er staat een tv-ploeg voor mijn deur. ‘Help, mijn man heeft een hobby’
Ik moet op tv, omdat ik niet deug. Er is geen andere manier, ik ben een hopeloos geval. Heel Nederland zal zich verontwaardigd afvragen hoe een mens zo diep kan zinken, tevreden instemmend meeknikken wanneer de presentator mij met een blik van diepe afkeuring terechtwijst

Het is 04.32 uur in de morgen als ik badend in het zweet, achterstevoren naast mijn bed lig. De vloer ligt bezaaid met kleren, lege blikjes energiedrink en stapeltjes schoolboeken. Ik kijk nerveus om mij heen.
Pas na een paar tellen, nadat ik mijzelf ervan verzekerd heb dat ‘hij’ nergens meer te bekennen is, begin ik mijn ademhaling weer onder controle te krijgen.

Mijn moeder werkt me al dagen verschrikkelijk op mijn zenuwen met haar gemopper over dat het zo’n bende is, dat ik niet zoveel moet gamen en dat de nacht er is om te slapen. In een nachtmerrie heeft het mens kennelijk de gedaante aangenomen van John Williams. De presentator met het opgeheven vingertje. De BN’er (Betweterige Nederlander) die overal iets van vindt. Even vergeten het dopje terug te draaien op de tandpasta is voor hem al aanleiding om met draaiende camera op bestraffende toon vast te stellen dat alleen publieke vernedering nog maar kan helpen om aan deze schrijnende wantoestand een einde te maken.
Maar als er iets is waar John en zijn trouwe kijkers echt een hekel aan hebben, dan zijn het mannen met hobbies!

Een paar dagen geleden viel mijn nieuwe FIFA-spel op de mat. Inmiddels, 44 gewonnen wedstrijden, 19 verloren potjes, een enkele opgave en een bloedeloze nul-nul later, is mijn besef van dag en nacht langzaam aan het vervagen.
Als ik wakker word heb ik mijn controller nog in mijn hand…

Wat een aanstellerij trouwens, dat programma! En waarom moeten altijd mannen het ontgelden, overvallen worden met een ongeschoren kop, in trainingspak, terwijl vrouwen precies weten waar de camera’s staan, krokodillentranen huilen, maar ondertussen tevreden vaststellen dat hun haar precies goed zit en hun allermooiste bloesje vast goed kleurt op tv.

Ik zeg: overval eens een vrouw! Ik weet ook al een pakkende titel:
‘Help, mijn zus heeft een huisdier’.
Dat oranje gestreepte mormel stond vanmorgen voor de derde dag op rij om half 5 op mijn deur te rammen…