Fomo? Je bent zelf een Fomo!

Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je vaak uit de kast moet komen met je Fomo. En dan even aanzien en daarna weer terugstoppen. Bij voorkeur direct na het ontwaken. Omdat het anders een groot deel van je bestaan beheerst en je weerhoudt om te leven in het moment. Nu. De realiteit.

Maar wat is dan fomo? Na de wizzkid, de yup, de Moby of de tegenhanger ervan: de Dinky (Double income, No kids) en de Grampies (Growing Retired And Monied People In Excellent State) is er nu de Fomo. Die lijdt aan Fear Of Missing Out. Bang om niet ergens anders te zijn of iets te doen, waarvan je denkt of behoort te denken er te zijn in plaats van te doen of te zijn waar je op het moment bent.

FOMO is wijdverbreid, niet alleen voor mensen zelf, ook voor anderen. Nog niet in Bitcoins gestapt? Niet de nieuwste I-pad? Nog geen foto’s ververst op Insta, geen vakantie geboekt naar IJsland? Nog nooit LSD gebruikt? Bohemian Rhapsody nog niet gezien? Waaaat?!

Veel mensen zijn niet alleen bang dat ze zelf iets zullen missen, maar ook bang dat jij iets zult missen dat in hun ogen enorm belangrijk is. En ze waarschuwen je, per app, Insta, FB, Snapchat, LinkedIn etc.

Je lijkt altijd wel iets te missen. Je mist iets als je niet houdt van reizen, of hotels. En daar begint het gedonder, want je mist dat je de Kilimanjaro niet beklimt, omdát je juist in dat hotel zit! En als je dan toch die berg beklimt, besef je dat je nu niet naar Compostela kan lopen. Of die voettocht naar Rome. Je hebt maar 1 gestalte, 1 lichaam.

Het is de misvatting die onder alle “je-mag-niks-missen”-ideetjes ligt. Dat de ene ervaring beter zou zijn dan de andere en je van de ene activiteit gelukkiger wordt dan de andere. Als je ervan uitgaat dat niet hetgeen wat je doet of meemaakt je geluk bepaalt, maar je gedachten daarover, dan is elke ervaring waardevol. Zit je op het terras je te vervelen of juist te genieten.

Zodra je door hebt dat het niet uitmaakt wat je doet en dat elke ervaring even waardevol is, wordt het een stuk minder urgent om “niks te missen”. Het zitten is de toestand, het vervelen of genieten is een gedachte. En dan weet je dat wat je mist niet beter is dan wat je nu ervaart. Hooguit anders, je mist nu eenmaal meer dan dat je meemaakt.

Geluk zit in je. Dat kunnen zien, laat FOMO verdwijnen. En geeft vrijheid te kiezen voor het NU. Dus voor je de Himalaya beklimt, een rave gaat doen, Netflixt, je bucketlist afwerkt: eerst ’s ochtends je fomo omarmen en vervolgens: Killing him softly.